ΤΟ ΛΑΧΑΝΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ;

Μία ουσία που υπάρχει στο λάχανο μπορεί να καταπολεμά τον καρκίνο των ωοθηκών, εμποδίζοντας την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και οδηγώντας τα στον θάνατο, αναφέρει η επιθεώρηση «BioMed Central».Η ουσία λέγεται διινδολυλμεθάνιο (σε συντομογραφία DIM) και εκ φύσεως σχηματίζεται στον οργανισμό μας κατά την πέψη σταυρανθών λαχανικών, όπως το λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελλών.Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως αφ’ ενός το διινδολυλμεθάνιο μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων στις ωοθήκες, αφ’ ετέρου μπορεί να αυξήσει κατά 50% την αποτελεσματικότητα ενός χημειοθεραπευτικού φαρμάκου που λέγεται σισπλατίνη.Η νέα μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, επιβεβαίωσε πως η ουσία μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη των ωοθηκικών καρκινικών κυττάρων, αλλά ταυτοχρόνως αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι μπορεί να τα οδηγήσει και στον θάνατο - μία διαδικασία γνωστή ως κυτταρική απόπτωση.«Η DIM εντείνει τη δράση της σισπλατίνης, δίχως να την καθιστά τοξική για τα υγιή ωοθηκικά κύτταρα, στοχεύοντας στον μηχανισμό STAT3 των καρκινικών κυττάρων», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Σαντζάι Σριβαστάβα, από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Τέξας.«Ως φαίνεται, όμως, μέσω αυτής της διεργασίας, διεγείρει και την απόπτωση των καρκινικών κυττάρων, καταπολεμώντας έτσι τον καρκίνο».Ο καρκίνος των ωοθηκών αποκαλείται «σιωπηλός δολοφόνος», επειδή δεν προκαλεί συμπτώματα παρά μόνο όταν έχει εξελιχθεί, με συνέπεια να ανιχνεύεται συνήθως σε προχωρημένα στάδια, όταν η αντιμετώπισή του είναι πολύ δύσκολη. Πηγή : http://pelop.gr

ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αθήνα - Από το άγχος και το κάπνισμα πιστεύουν οι Έλληνες ότι «απειλείται» η υγείας τους, ενώ οκτώ στους δέκα πολίτες δηλώνουν ότι το Ε.Σ.Υ. οδεύει ή βρίσκεται σε κρίση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας κοινής γνώμη που διεξήχθη στην Ελλάδα από την εταιρεία Focus Bari για λογαριασμό του Διεθνούς Δικτύου Έρευνας Αγοράς Iris (International Research Institutes), μέλος του οποίου είναι η εταιρεία.
Η έρευνα
Στόχος της έρευνας ήταν η συγκριτική μελέτη των αντιλήψεων και εμπειριών του κοινού ως προς θέματα που αφορούν στην Υγεία και τις Υπηρεσίες Υγειονομικής Περίθαλψης σε κάθε χώρα.
Η έρευνα διεξήχθη μεταξύ του ενήλικου πληθυσμού, με κοινό ερωτηματολόγιο σε 28 χώρες, στην Ευρώπη, την Ασία, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αυστραλία και την Αφρική. Στο σύνολο των χωρών απάντησαν περίπου 22.000 άτομα. Η διεξαγωγή της έρευνας έγινε από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 2011.
Στην Ελλάδα, επιλέχθηκαν 1.002 άνδρες και γυναίκες 18 ετών και άνω, από το σύνολο της χώρας. Ενώ οι απαντήσεις συλλέχθηκαν με συνδυασμό μεθοδολογιών για τη βέλτιστη κάλυψη του πληθυσμού (Online συνεντεύξεις μέσω του ιδιόκτητου πάνελ FocusOnLine μεταξύ των χρηστών internet, τηλεφωνικές συνεντεύξεις μεταξύ μη χρηστών internet).
Τα αποτελέσματα
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, η σωματική άσκηση, οι μολυσματικοί παράγοντες σε τρόφιμα και νερό, ο ανεπαρκής ύπνος, ο τρόπος διατροφής και η κληρονομικότητας, αποτελούν σε παγκόσμιο επίπεδο τους κυριότερους αντιλαμβανόμενους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία.
Κατά την άποψη των Ελλήνων, πρώτος και σημαντικότερος παράγοντας επιρροής της υγείας είναι το άγχος (97%), ενώ σε σχέση με τα διεθνή αποτελέσματα, στη χώρας θεωρούνται σημαντικότεροι παράγοντες το κάπνισμα (91%), η χρήση αλκοόλ (86%) αλλά και ο τρόπος αντιμετώπισης της ζωής. Αντίθετα, λιγότερο σημαντικοί παράγοντες για τους Έλληνες είναι η χρήση των φαρμάκων (69%) και η κακή ποιότητα ύπνου(86%).
Καλό θεωρεί η πλειοψηφία (57%) των συμπολιτών μας το επίπεδο υγείας τους, ενώ σε χαμηλότερα επίπεδα από το μέσο όρο αποτυπώνονται στη χώρα μας και οι δείκτες των συνηθέστερων χρόνιων νοσημάτων.
Σε παγκόσμια κλίμακα μόνο δύο στους έξι πολίτες θεωρούν ικανοποιητικό το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας του. Με ποσοστά μεγαλύτερα του μέσου όρου σημειώνεται ο βαθμός ικανοποίησης σε χώρες της Ασίας, στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Τουρκία, την Αγγλία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία. Απογοητευμένοι εμφανίζονται οκτώ στους δέκα Έλληνες, που δηλώνουν ότι το ΕΣΥ οδεύει ή βρίσκεται σε κρίση (62%) .
Ως προς τη χρήση των ιατρικών ειδικοτήτων ή και εξειδικευμένων επαγγελματιών, παρατηρούμε ότι σε σύγκριση με τα διεθνή στοιχεία, οι πολίτες στη χώρα μας απευθύνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε φαρμακοποιούς (63% έναντι 45%) και σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα (45% έναντι 24%), ενώ σε σχέση με το μέσο όρο οι Έλληνες απευθύνονται σε μικρότερο βαθμό σε ειδικευμένους επαγγελματίες υγείας (νοσηλευτές, μαίες, κ.λπ.) αλλά και σε επαγγελματίες της εναλλακτικής ιατρικής.
Βασικοί φορείς πληροφόρησης όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας, είναι για τους Έλληνες οι εξειδικευμένοι γιατροί (46%) και φαρμακοποιοί (44%). Σε σχέση με τη διεθνή τάση, οι Έλληνες απευθύνονται σε μεγάλο βαθμό και σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα υγείας(29%), καθώς και σε σχετικές ιστοσελίδες (51%) στο διαδίκτυο, ενώ εμπιστεύονται για την πληροφόρησή τους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τους ξένους, αφιερώματα υγείας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και έντυπα ΜΜΕ.

Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

ΑΝΔΡΙΚΗ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ ΜΕ ΥΠΕΡΗΧΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Αξιόπιστη μέθοδο ανδρικής αντισύλληψης μπορεί να αποτελέσει η χρήση των υπερήχων στα γεννητικά όργανα, ώστε να διακόπτεται η παραγωγή σπέρματος, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές σε μελέτης τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Reproductive Biology and Endocrinology.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας με επικεφαλής τον Δρ Τζέημς Τσουρούτα, πραγματοποιώντας πειράματα με αρουραίους απέδειξαν ότι η ακτινοβόληση των όρχεων με υπερήχους υψηλής συχνότητας, μπορεί να μειώσει την πυκνότητας του σπέρματος, σε βαθμό που να προκληθεί στειρότητα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι υπέρηχοι αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη μη επεμβατική μέθοδο αντισύλληψης. Η μέθοδος προτάθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70, αλλά μόλις πρόσφατα ευνόησαν οι συνθήκες (λόγω της ύπαρξης προηγμένων ιατρικών μηχανημάτων υπερήχων) ώστε να θεωρείται εφικτή η κλινική εφαρμογή της.

Οι Αμερικανοί ειδικοί δοκίμασαν την τεχνική σε πειραματόζωα και παρατήρησαν ότι δύο δόσεις υπερήχων, διάρκειας 15 λεπτών η καθεμιά, ήταν αρκετές για να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των κυττάρων που παράγουν σπέρμα και, κατά συνέπεια, η πυκνότητα του σπέρματος.

Η μέθοδος ήταν πιο αποτελεσματική, όταν ανάμεσα στις δύο δόσεις μεσολαβούσε χρονικό διάστημα δύο ημερών και όταν οι υπέρηχοι «περνούσα» μέσα από θερμό αλατούχο διάλυμα.

Οι άνδρες θεωρούνται υπογόνιμοι, όταν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων τους μειώνεται κάτω από τα 15 εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο. Στην περίπτωση των αρουραίων έπεσε κάτω από τα 10 εκατ. ανά χιλιοστόλιτρο, παρόλο που τα τρωκτικά είναι πολύ πιο γόνιμα από τους ανθρώπους.

Τεχνικές μόνιμης στείρωσης, όπως η αγγειεκτομή, επιτυγχάνουν αραίωση του σπέρματος κάτω από τα 3 εκατ. ανά χιλιοστόλιτρο.

Όπως διευκρινίζουν οι ερευνητές, χρειάζονται νέες έρευνες για να διαπιστωθεί πόσο διαρκεί η αραίωση του σπέρματος και συνεπώς η αντισύλληψη και αν η μέθοδος είναι ασφαλής για να χρησιμοποιείται κατ' επανάληψη.

Είναι σημαντικό οι επιστήμονες να διασφαλίσουν ότι η τεχνική αυτή δημιουργεί αναστρέψιμα αποτελέσματα, δηλαδή προσωρινή αντισύλληψη και όχι μόνιμη στείρωση, ενώ ερωτηματικό αποτελεί αν προκαλούνται τυχόν βλάβες λόγω της επανειλημμένης χρήσης. Αν το σπέρμα υφίσταται ζημιές, τότε αυτές θα περάσουν και στο έμβρυο.
Το σπέρμα αναπτύσσεται στους όρχεις και περνάει από διαδοχικά στάδια ανάπτυξης. Οι ερευνητές επιδιώκουν την αραίωσή του στα πρώτα στάδιά του, με στόχο η αντισύλληψη να διαρκεί μερικούς μήνες τουλάχιστον. Δεν αποκλείουν μάλιστα η ίδια τεχνική, σε μεγαλύτερη δοσολογία, να μπορεί να αξιοποιηθεί για την οριστική στείρωση, π.χ. των κατοικίδιων ζώων.
Πηγή: health.in.gr, ΑΠΕ

YΑΛΟΥΡΟΝΙΚΟ ΟΞΥ: ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ...ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΑ

Λένε πως τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Τα λαμπερά μάτια αντανακλούν την όρεξη για ζωή, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση, το άσβηστο πάθος ανθρώπων που ξέρουν να μοιράζονται. Τα λαμπερά μάτια αντανακλούν την ευτυχία που όλοι θέλουν να επαινέσουν και να γευτούν.

Αν αυτό που θέλουν οι γυναίκες είναι καλά κρυμμένο μέσα στο μυαλό τους, θα ξέραμε με την πρώτη ματιά ότι το βλέμμα τους βρίσκεται καθημερινά μέσα σε κάθε τους σκέψη. Η σύγχρονη γυναίκας της πόλης θέλει να φαίνεται λαμπερή, θέλει να είναι ευτυχισμένη. Και θέλει να το αναγνωρίζουν όλοι.

Στην εποχή μας, όλα τα παραπάνω μπορούν να κρυσταλλωθούν σε λίγες μαγικές σταγόνες ομορφιάς που θυμίζουν δάκρυα. Τα δάκρυα αυτά είναι καλλυντικές σταγόνες που έχουν ως βάση το υαλουρονικό οξύ (Hyaluronic Acid) και ενυδατώνουν τα μάτια, προσφέροντας λάμψη και προστασία από όλους τους παράγοντες που τούς προκαλούν ερεθισμό. Στην ουσία, οι σταγόνες αυτές λειτουργούν για τα μάτια, όπως οι ενυδατικές κρέμες για το πρόσωπο.

Ένα ενυδατικό συστατικό του σώματος

Τα τελευταία χρόνια, το υαλουρονικό οξύ έχει συζητηθεί πολύ. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε σ' αυτό το σημείο ότι το υαλουρονικό οξύ αποτελεί συστατικό του σώματός μας.

Μιλώντας λοιπόν από την σκοπιά του επιστήμονα, το υαλουρονικό οξύ είναι ένα συστατικό που βρίσκεται στους συνδετικούς ιστούς, στο δέρμα, στις αρθρώσεις, στο υαλώδες σώμα του οφθαλμού.

Ο τρόπος δράσης του υαλουρονικού οξέος μπορεί να απεικονιστεί στην δημιουργία ενός μορίου με μεγάλη ικανότητα ενυδάτωσης και λίπανσης. Αυτή η μικρή φυσική διαδικασία συντελεί σε ένα πλήθος βοηθητικών ενεργειών στο ανθρώπινο σώμα, όπως η κίνηση των αρθρώσεων, η ελαστικότητα στο δέρμα, η ενυδάτωση του κερατοειδή και του επιπεφυκότα.

Ως εκ τούτου, το υαλουρονικό οξύ δύναται να χρησιμοποιηθεί σε πολλές εφαρμογές στην ιατρική με πιο χαρακτηριστικές τις επεμβάσεις καταρράκτη, ορθοπεδικές εφαρμογές, δερματολογικές θεραπείες, αλλά και τεχνικές ανάπλασης του προσώπου.

Γιατί χρειαζόμαστε το υαλουρονικό οξύ

Ένας καθρέφτης μπορεί με τον καιρό να θαμπώσει. Ακόμα και για τις πιο ευγενικές ψυχές, στα μάτια καθρεφτίζονται οι αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητας. Αυτές επιφέρουν ξηρότητα οφθαλμού, αίσθημα ξένου σώματος και καύσου, κόπωση και προκαλούνται από ένα πλήθος παραγόντων όπως το κρύο, η ζέστη, ο κλιματισμός, η σκόνη, ο καπνός, τα μικροσωματίδια στους κλειστούς χώρους, το νερό της πισίνας, το θαλασσινό νερό, ακόμα και το χιόνι ή η άμμος, η λάμψη, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, η παρατεταμένη οδήγηση, το καυσαέριο , η διαβίωση στο κέντρο των μεγαλουπόλεων, παρατεταμένη χρήση υπολογιστών, κολλαγονώσεις τύπου sjogren όπως και η εμμηνόπαυση.

Στο πλαίσιο αυτό, μπορούμε να αναφέρουμε τα φάρμακα που προκαλούν ξηροφθαλμία, διουρητικά, οιστρογόνα, αντικαταθλιπτικά, καρδιολογικά, β-αναστολείς, αντιχολινεργικά, αντισταμινικά για τις αλλεργίες, κολλύρια με συντηρητικά, έως και την ακτινοθεραπεία για την αντιμετώπιση καρκίνων στην περιοχή του προσώπου.

Η ξηρότητα των οφθαλμών μπορεί επίσης να επέλθει με την παρατεταμένη χρήση φακών επαφής, οι οποίοι μειώνουν την οξυγόνωση του κερατοειδούς, συρρικνώνοντας το δακρυϊκό φιλμ στον κερατοειδή. Είναι δυνατόν να προκληθεί κερατίτιδα στον κερατοειδή με συνέπειες τη θολή όραση, κόκκινα μάτια και έλκη.

Τα τεχνητά δάκρυα είναι ένας ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης των παραπάνω ερεθισμών των ματιών. Διακρίνονται σε κυτταρίνες, πολυβινυλικές αλκοόλες, carbomer και το υαλουρονικό οξύ, για το οποίο γίνεται λόγος σ' αυτό το άρθρο. Οι σταγόνες υαλουρονικού οξέος λειτουργούν όπως το υαλουρονικό οξύ του ανθρώπινου σώματος και δημιουργούν ένα τεχνητό δακρυϊκό φιλμ πάνω στον κερατοειδή, ενισχύοντας τη δακρυϊκή στοιβάδα του ματιού (διακρίνεται σε εξωτερική λιπιδική, ενδιάμεση υδαρή, και έσω βλεννώδη), αλλά και τους μηχανισμούς που συμμετέχουν στη ρύθμιση της ενυδάτωση του κερατοειδούς.

Με το πλήθος των ενδείξεων που αφορούν την ξηρότητα των οφθαλμών, οι σταγόνες υαλουρονικού οξέος των καλλυντικών καταστημάτων προσφέρουν ιδανικές λύσεις ενυδάτωσης.

Έτσι, χρησιμοποιούνται στην διαθλαστική χειρουργική, ως καλλυντικό πρωί βράδυ μετά τις κρέμες προσώπου και βλεφάρων, στην κοσμητική αισθητική ιατρική, μετά από θεραπείες όπως botox, peeling, μεσοθεραπεία όπως και μετά από ενέσιμο υλικό στην περιοχή των οφθαλμών για την αντιμετώπιση των ρυτίδων.

Μετά την εφαρμογή τους παραμένουν στην περιοχή των οφθαλμών για αρκετές ώρες. Προσφέροντας λοιπόν, θρεπτικά συστατικά στον κερατοειδή, μειώνοντας την εξάτμιση του δακρυϊκού φιλμ και αφαιρώντας τα βακτήρια και τα ξένα σώματα από την οφθαλμική περιοχή. Στο τέλος, ό,τι μένει είναι η λάμψη και μόνον αυτή. Γιατί η ευτυχία είναι πάνω απ΄ όλα θέμα ψυχής. Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ

Ερευνητές από τη Βρετανία, τον Καναδά και την Αυστραλία αναπτύσσουν μια νέα μέθοδο έγκαιρης διάγνωσης του αυτισμού από την ηλικία των έξι μηνών, μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο τα μωρά κοιτάζουν τα μάτια των ανθρώπων γύρω τους και στο πώς αντιδρά ο εγκέφαλός τους. Τα παιδιά με αυτισμό συχνά δυσκολεύονται να κοιτάξουν στα μάτια κάποιον.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 104 παιδιά ηλικίας έξι έως δέκα μηνών, από τα οποία τα μισά θεωρούνταν ότι κινδύνευαν με αυτισμό, επειδή είχαν μεγαλύτερο αδελφό με τη νόσο. Στα παιδιά χαμηλού ή υψηλού κινδύνου που δεν εκδήλωσαν αυτισμό καταγράφηκε μεγάλη διαφορά στα εγκεφαλικά κύματα. Αντίθετα, στα παιδιά που ανέπτυξαν αυτισμό, η διαφορά στα εγκεφαλικά κύματα ήταν πολύ μικρότερη.
Η συγκεκριμένη μέθοδος δεν είναι ακόμα 100% αποτελεσματική, σύμφωνα με έναν εκ των ερευνητών, τον καθηγητή Μαρκ Τζόνσον του Κολλεγίου Μπίρκμπεκ. Πρέπει να βελτιωθεί και δοκιμαστεί σε μεγαλύτερο δείγμα παιδιών.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες βάσιζαν τη διάγνωσή τους σε συμπτώματα της συμπεριφοράς, που εκδηλώνονταν στο πρώτο και το δεύτερο έτος ζωής του παιδιού.
Η προοπτική μιας έγκαιρης διάγνωσης, πριν καν την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων, προσφέρει ελπίδες για μια πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση και θεραπεία στο μέλλον.
Πηγή: http://thebest.gr

ΣΑΝ ΤΟ ΚΟΛΥΜΠΙ ΤΙΠΟΤΑ!

Οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι, άνδρες και γυναίκες, που αρχίζουν να κολυμπούν στην πισίνα, ωφελούνται γιατί πέφτει η πίεση του αίματός τους, πράγμα καλό για την υπέρταση και την καρδιά τους γενικότερα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι το κολύμπι είναι ανώτερο ακόμα και από τις ειδικές ασκήσεις χαλάρωσης, όσον αφορά την πτώση της πίεσης.
Οι ερευνητές μελέτησαν 43 άτομα με μέση ηλικία 60 ετών και βρήκαν ότι όσα άρχισαν να κολυμπούν έως 45 λεπτά επί τρεις έως τέσσερις φορές την εβδομάδα, εμφάνισαν χαμηλότερη συστολική πίεση (το πάνω όριο). Κατά μέσο όρο οι κολυμβητές, πριν ξεκινήσουν το κολύμπι, είχαν πίεση 131 mm Hg, ενώ μετά από τρεις μήνες κολύμπι αυτή είχε πέσει στο 122. Το ίδιο όφελος όμως δεν παρατηρήθηκε στο ίδιο χρονικό διάστημα σε όσους εναλλακτικά έκαναν ασκήσεις χαλάρωσης.
Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που διαπιστώνει σαφώς ότι το κολύμπι ωφελεί τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων των ηλικιωμένων και ρίχνει την υψηλή πίεση. Οι ερευνητές, με την βοήθεια υπερήχων, μέτρησαν πόσο καλά έρρεε το αίμα στα αγγεία των εθελοντών και διαπίστωσε βελτίωση στην ομάδα των κολυμβητών, αλλά όχι σε αυτούς που έκαναν ασκήσεις χαλάρωσης.
Το κολύμπι στη θάλασσα θεωρείτο ότι κρύβει κινδύνους, επειδή το κρύο νερό μπορεί να επιφέρει αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα. Όμως αυτό δεν ισχύει σε μια πισίνα, όπου το νερό είναι θερμαινόμενο.

Πηγή: http://pelop.gr

ΒΑΛΣ

Σας προσκαλώ σε έναν σύντομο χορό μέσα στη φαντασία μας.

Πρόσφατα στο γραφείο, μιλώντας για την σχέση του, μου είπε κάποιος; «Στη σχέση είναι όπως και στο βάλς, χρειάζονται δύο».
Όντως έτσι είναι! Αφιέρωσα λίγο χρόνο και το σκέφτηκα.
Βέβαια όλοι οι χοροί δεν είναι χοροί ζευγαριών όπως το βάλς αλλά αν εστιάσουμε σε αυτούς όπου δύο άνθρωποι προσπαθούν να χορέψουν μαζί, μπορούμε να παρατηρήσουμε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα πιστεύω. Σας προσκαλώ σε έναν σύντομο χορό μέσα στη φαντασία μας.

Όταν χορεύουν δύο άνθρωποι, υπάρχει μία απόσταση μεταξύ τους που χαρακτηρίζει το χορό τους: μπορεί να είναι πολύ κοντά και τότε θα είναι σφιχταγκαλιασμένοι, θα νιώθουν έντονα το κορμί του άλλου αλλά θα έχουν μικρότερη ελευθερία κινήσεων ή αντίθετα θα είναι πολύ πιο μακριά και να χορεύουν εντελώς ανεξάρτητοι, ίσως και άσχετα μεταξύ τους. Αυτοί όμως επιλέγουν αν θα χορέψουν μαζί έναν χορό ή όχι, κάτω από την ίδια μουσική κι αυτοί επιλέγουν πώς θα χορέψουν. Πότε απομακρύνονται και πως και πότε πλησιάζουν πάλι. Βλέπουμε λοιπόν στο χορό πως μεταξύ των δύο ανθρώπων υπάρχει η επαφή. Το ίδιο πιστεύω πως συμβαίνει και στις σχέσεις.
Τα ζευγάρια που δυσκολεύονται να χορέψουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ίσως έχουν κάποια δυσκολία στην επαφή λόγω της σχέσης τους: πατιούνται, πέφτουν... είναι άχαροι και φοβούνται ίσως πως θα γελοιοποιηθούν, τόσο στα μάτια τους όσο και στα μάτια των δικών τους.
Όπως σε όλους τους χορούς των ζευγαριών, παρατηρώντας προσεκτικά την ισορροπία τους, εύκολα διαπιστώνουμε πως το «ζευγάρι» είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα (1+1=2) δύο ανθρώπων που συναινούν να χορέψουν μαζί.
Η ισορροπία ενός ζευγαριού που χορεύει μας δείχνει πως κανείς από τους δύο δεν θα μπορούσε να κάνει τις ίδιες κινήσεις αν ο άλλος δεν λειτουργούσε συμπληρωματικά. Στο σημείο αυτό έρχεται και ο αυτοσχεδιασμός με τον οποίο κινούν κάτω από τον ρυθμό τα σώματά τους.
Όταν όμως αγγίζονται, με κάποιο τρόπο μετατοπίζεται το κέντρο βάρους τους. Δεν είναι του καθενός το δικό του αλλά είναι αποτέλεσμα αυτή της συνύπαρξης. Είναι κάπου αλλού, έξω από το κορμί του.
Πράγμα που σημαίνει πως το «ζευγάρι» είναι μία τρίτη οντότητα: 1 + 1 = 3, λοιπόν! Δεν προκύπτει απλά ως άθροισμα από την ένωση των δύο που το απαρτίζουν. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ένα ζευγάρι αποτελείται από δύο ανθρώπους που έχουν πάρει μία δέσμευση ο ένας απέναντι στον άλλο.

Δουλεύοντας ως ψυχολόγος  με τα ζευγάρια διαπιστώνω πως αυτή η σχέση δέσμευσης δεν είναι πάντα αρκετά ισχυρή. Τότε μπορεί να βιώσουν τις διαφορές τους ως κάτι το αποσυνδετικό στη σχέση τους. Δεν είναι πως δεν υπάρχει σχέση αλλά έχει αλλάξει η απόσταση μεταξύ τους. Σχέση όμως υπάρχει και σε κάποιους που χωρίζουν, έστω και αν αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι περισσότερο αρνητικά συναισθήματα: θυμός, απογοήτευση, ματαίωση...

Αποτελούν όμως πράγματι οι διαφορές μας κίνδυνο για τη σχέση μας;
Οι περισσότεροι αυτό πιστεύουν και δεν έχουν καταλάβει πως οι άνθρωποι ενώνονται από τις διαφορές τους και όχι από τις ομοιότητές τους όπως συνήθως νομίζουμε! Δηλαδή πως αναζητούν στον σύντροφό τους πράγματα που πιστεύουν πως εκείνοι δεν έχουν (ή πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τις ανάγκες που νιώθουν να μην έχουν καλύψει) και θα τα αναζητήσουν στον άλλο.
Στη βάση δηλαδή υπάρχει η έλλειψη, οι προσωπικές ανάγκες, η προσδοκία και οι μικρές ή μεγάλες συνειδητοποιήσεις: - «Μου λείπει η εμπιστοσύνη στον εαυτό μου».
Έτσι στη σύντροφό που θα αναζητήσω, αυτό θα είναι ένα από τα ζητούμενα. Να μπορέσω να αισθανθώ την εμπιστοσύνη αυτή - σε όλες τις μορφές - που θεωρώ ότι μου λείπει.
Και καταλήγω με τη σύντροφο που πιστεύω πως το έχει, θέλει και μπορεί να μου το δώσει.

Προσέξετε όμως τι λέω: «...που πιστεύω...».
Όντως μπορεί να το πιστεύω αλλά δεν αποκλείεται να αποδειχτεί στην πορεία πως και εκείνη δεν το έχει. Αυτό συμβαίνει όταν ενώ είμαι ερωτευμένος, έχω την πεποίθηση πως ο άλλος έχει κάποιες ιδιότητες που εγώ επιζητώ - χωρίς να γνωρίζω, δηλαδή να έχω διαπιστώσει, να το έχω βιώσει.
Σε μετέπειτα χρόνο, όταν εγώ δεν βρω αυτό που θέλω από τον άλλο, τουλάχιστον αν δεν το βρω στον τρόπο ή την ένταση που για 'μένα να είναι ικανοποιητικό, πως θα νιώσω;
Θα νιώσω ματαίωση… των επιθυμιών μου, των προσδοκιών, των ονείρων που έκανα. Θα νιώσω εξαπατημένος ίσως, πιστεύοντας πως ο άλλος μου έδειξε πως είχε όλα αυτά που χρειαζόμουν (ή τουλάχιστον τα περισσότερα) και τελικά δεν τα διέθετε. Ενώ εγώ θα πιστεύω πως του έδωσα όλα όσα μπορούσα.
Μπορεί μάλιστα να πιστεύω πως μπορεί και να τα έχει, όλα όσα επιζητώ, αλλά να μη θέλει να μου τα δώσει!
Αυτό με θυμώνει, γιατί μου θυμίζει τις προηγούμενες σχέσεις από τις οποίες επίσης δεν πήρα όσα αναζητούσα... γιατί αν τα είχα πάρει... δεν θα ήμουν σε αναζήτηση ακόμη!
Και όταν λέω σχέσεις, δεν εννοώ, φυσικά, μόνο τις ερωτικές αλλά εννοώ όλες τις σχέσεις, ξεκινώντας από τις πρώτες και βασικές: τους δικούς μου (του γονείς, τ'αδέλφια κλπ) και έπειτα τις άλλες: φίλους, ερωτικούς συντρόφους...

Τελικά, αν ισχύει αυτό για ΄μένα, το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τον άλλον ταυτόχρονα. Λέω λοιπόν, πως αν για τις διαφορές μας αυτές βρεθήκαμε μαζί και όταν, έστω και ένας από τους δυο μας διαπιστώσει το μάταιο της κατάστασης, τότε το ζευγάρι καταλύεται, περνάει κρίση ή τουλάχιστον η σχέση σίγουρα αλλάζει: αυτό που μας χωρίζει τώρα είναι όλα όσα μας ένωσαν πριν, δηλαδή οι διαφορές μας.
Οι διαφορές μας μάς ένωσαν και αυτές τώρα γίνονται επίκεντρο των δονήσεων!
Τότε μπορεί, για παράδειγμα, να νιώθω τον άλλο επικριτικό απέναντί μου, να μου ζητάει συνέχεια αποδείξεις, επιβεβαιώσεις και πράγματα που εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι και για ποιο λόγο τα ζητά από ΄μένα… ξανά και ξανά.

Το να διαφωνούν ορισμένα ζευγάρια, το βιώνουν σαν αποτυχία και ως μία επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο έρωτας έχει πλέον χαθεί. Το ενδιαφέρον για κοινά πράγματα που άλλοτε τους ένωναν μέσα από τη συμπληρωματικότητα που είχαν ως δύο διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικό παρελθόν και εμπειρίες μπορεί έτσι να μετατραπεί σε πεδίο σύγκρουσης και να ειπωθούν λόγια που είτε τα πιστεύουν είτε όχι, έχουν ειπωθεί περισσότερο για αντίποινα στον πόνο που έχουν νιώσει. Πιστεύω πως μπερδεύονται και συχνά αυτό οφείλεται περισσότερο στο γεγονός ότι ενώ έχουν σχέση δεν είναι πραγματικά «ζευγαρωμένοι» δηλαδή δεν έχουν αποδεσμευτεί αρκετά, ο καθένας από την οικογένειά του και δεν έχουν καταφέρει τελικά να δημιουργήσουν έναν ικανοποιητικά ισχυρό δεσμό μεταξύ τους.
Θα καταφέρουμε να βρούμε λόγους να συνεχίσουμε να έχουμε σχέση; Και αν ναι για ποιο λόγο;

Σχέση σημαίνει δέσμευση, σημαίνει «να είμαστε μαζί»! Μαζί σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε... που είναι περισσότερο από αυτό που κάνει ο καθένας μόνος του. Ναι, γιατί όχι!
Σημαίνει πως είμαστε σε επαφή. Όπως ο χορός! Αν χάσουμε την επαφή κάποια κρίσιμη στιγμή θα πέσουμε κάτω. Θα τσακιστούμε... Επαφή όπως το ένα χέρι κρατάει τη μέση και στο άλλο στηρίζεται το δικό σου χέρι. Αυτό δίνει ισορροπία. Αυτό δίνει τη χάρη.
Χωρίς τη φυσική επαφή δεν μπορείς να χορέψεις ζευγάρι... χωρίς τη ψυχική επαφή, αυτός δεν είναι χορός... είναι παντομίμα! Απλά κάνω σαν να χορεύω μαζί της αλλά στην ουσία δεν είμαι εκεί.
Όμως εκεί που υπάρχει επαφή... υπάρχουν και όρια!
Χάρη σ'αυτά τα φυσικά όρια μπορώ και στηρίζομαι! Αν δεν είχα υπόσταση, αν ήμουν άυλος... δεν θα μπορούσα να στηριχτώ: το χέρι μου θα περνούσε μέσα από το δικό σου. Αλλά και ψυχικά, δεν έχει διαφορά: αν ήμασταν ένα ως αποτέλεσμα της συγχώνευσης (αυτό θα συμβαίνει όταν δεν υπήρχουν όρια μεταξύ μας) δεν θα μπορούσαμε πάλι να χορέψουμε. Δεν θα είχα να ανταποκριθώ στο κάλεσμά σου. Δεν θα μπορούσα να κάνω καμία κίνηση σαν απάντηση αυτού που μου προτείνεις. Δεν θα είχα να σου προτείνω τίποτα όπως κι εσύ. Δεν θα μπορούσα να σε δω καν ερωτικά. Θα αναπνέαμε μέσα στην ίδια φυσαλίδα αέρα! Απλά θα τα κάναμε όλα μαζί... χωρίς να είμαστε πραγματικά ένα ζευγάρι!
Αυτά τα όρια αλλάζουν τα πάντα στη σχέση με τον ερχομό ενός παιδιού γιατί τότε είναι δύσκολο πλέον να ζούμε σαν αχώριστοι ή αδιαφοροποίητοι.

Η φαντασία δεν λείπει να δει κάποιος τα υπόλοιπα.

Υποκλίνομαι στο χορό αυτόν και σας χαιρετώ μέχρι τον επόμενο!

Φιλικά
Διονύσης Σαβράμης
Για περισσότερα κείμενα με ιδέες για σκέψη: http://loggiapsy.blogspot.com
Για περισσότερες πληροφορίες για Ψυχολόγους επισκευθείτε το www.ygeia.com.gr

ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2012 Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Στη Γαλλία, εντός του 2012, πρόκειται να γίνει η πρώτη δοκιμή σε άνθρωπο της τεχνητής καρδιάς, δίνοντας ελπίδα για ζωή σε χιλιάδες καρδιοπαθείς τελικού σταδίου, οι οποίοι περιμένουν το μόσχευμα που θα τους αλλάξει τη ζωή.

Την πρώτη τεχνητή καρδιά δημιούργησε ο καρδιοχειρουργός, εμπνευστής της τεχνητής βαλβίδας, Αλέν Καρπεντιέ. Η τεχνητή καρδιά θα αποτελείται από δεξιά και αριστερή κοιλία και τις τέσσερις καρδιακές βαλβίδες.

Κάθε χρόνο 100 χιλιάδες άνθρωποι περιμένουν μόσχευμα καρδιάς και βρίσκουν μόλις 5 χιλιάδες.

Η τεχνητή καρδιά αναμένεται να δοκιμαστεί εντός του 2012 σε 4 με 5 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου.

Η συγκεκριμένη καρδιά θα περιέχει το δικό της ερεθισματαγωγό σύστημα το οποίο θα της επιτρέπει να αναγνωρίζει και να ανταποκρίνεται κατάλληλα στις ανάγκες του ασθενούς στην καθημερινότητά του.

Πηγή: http://www.pelop.gr

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ;

Συνέντευξη στη Μαίρη Μπιμπή

Η διατροφή μας αναμφισβήτητα αντανακλά τον ψυχικό μας κόσμο, υποστηρίζει η ψυχολόγος-συγγραφέας Καλλιόπη Εμμανουηλίδου, στο βιβλίο της « Ψυχολογία της διατροφής», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Το in.gr/Υγεία συνομίλησε μαζί της, για τον σύγχρονο τρόπο ζωής, την επιρροή του στη διατροφή και την ψυχολογία μας.
Διαβάστε τη συνέντευξη, αφήστε την δική σας ερώτηση (υπό τη μορφή σχολίου) και μπείτε στην κλήρωση για αντίτυπα του βιβλίου της, ευγενική χορηγία των εκδόσεων Μεταίχμιο . Η κ. Εμμανουηλίδου θα επιλέξει τις πιο εύστοχες ερωτήσεις σας, θα τις απαντήσει (υπό τη μορφή σχολίου) και οι τυχεροί που θα δουν τα ερωτήματά τους να απαντώνται, θα λάβουν μέρος στην κλήρωση.
Κυρία Εμμανουηλίδου, ποιος θα πίστευε άραγε ότι στην κοινωνία της αφθονίας, όπως η σημερινή, το φαγητό και η διατροφή ειδικότερα, θα αποτελούσαν ζήτημα προβληματισμού και ειδικά για την επιστήμη της Ψυχολογίας. Εξηγήστε μας πώς συναντά η Διατροφή την Ψυχολογία;

Ίσα ίσα, η κοινωνία της αφθονίας μπέρδεψε τον σύγχρονο άνθρωπο! Ο εγκέφαλός μας εξελίχθηκε με τρόπο που να αρμόζει σε μια διαφορετική διαθεσιμότητα της τροφής. Ήταν συνηθισμένος να ψάχνει περισσότερο (κυνηγώντας), να είναι πιο υπομονετικός (καλλιεργώντας) και να ικανοποιείται με πιο απλές και αγνές τροφές. Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, ξαφνικά όχι μόνο άλλαξε ο τρόπος ζωής του, με πολύ λιγότερη κίνηση και άσκηση, αλλά και μεταβλήθηκε ραγδαία η διαθεσιμότητα της τροφής. Ο εγκέφαλος όμως δεν εξελίσσεται μέσα σε 1-2 γενιές. Έτσι, βλέπουμε ότι δεν ήταν έτοιμος να αντιδρά ούτε σε τόση ποικιλία, ούτε σε συγκεκριμένες σύνθετες και πολύ ισχυρές αισθητηριακά τροφές (με πολύ πλούσια συστατικά, ενισχυτικά γεύσης κτλ.). Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια έκρηξη βιομηχανιών που επιβάλλουν πρότυπα εξωτερικής εμφάνισης, δημιούργησαν πολύ γρήγορα μια διελκυστίνδα που από τη μια μας τραβά προς την υπερκατανάλωση τροφών και από την άλλη στην τήρηση συγκεκριμένων διαστάσεων και σωματικών χαρακτηριστικών. Έτσι, η επιστήμη της συμπεριφοράς και των νοητικών διεργασιών, η ψυχολογία, έρχεται να κατανοήσει πώς αντέδρασε σε όλα αυτά ο ανθρώπινος εγκέφαλος, να μελετήσει τις διατροφικές συμπεριφορές και να προσφέρει υποστηρικτικές λύσεις. Με τη βοήθεια των νευροεπιστημών, της βιολογίας, της διατροφολογίας-διαιτολογίας αλλά και της κοινωνιολογίας.

Η ιδέα για την συγγραφή του βιβλίου «Ψυχολογία της διατροφής» (εκδόσεις Μεταίχμιο) πως προέκυψε και ποια ανάγκη εξυπηρετεί; Πιστεύετε ότι αφορά πέραν των ειδικών επιστημόνων της Διατροφής και της Ψυχολογίας, και απλούς ανθρώπους;
Μέσα από την επιστήμη της ψυχολογίας μπόρεσα να αποκωδικοποιήσω και να βρω εξηγήσεις για διάφορα κοινωνικά, οικογενειακά, προσωπικά ακούσματα και βιώματα που εισέπραξα σε όλη μου τη ζωή σχετικά με τον τρόπο που συνδεόμαστε με το φαγητό μας. Για παράδειγμα, όπως πολλοί άλλοι, μεγάλωσα κι εγώ σε μια οικογένεια που έστρωσε το τραπέζι φιλόξενα για πολύ κόσμο, οπότε από μικρή παρατηρούσα ότι η τροφή αποτελούσε μια γλώσσα επικοινωνίας και μέσο για την έκφραση φροντίδας, φιλοξενίας, περιποίησης. Από την άλλη μεριά, στην εφηβεία μου έβλεπα φίλες να κάνουν μανιακά δίαιτα και πρόσεξα μεγαλώνοντας και την ενοχική διάσταση της τροφής: εκεί που καλό παιδί ήταν αυτό που έτρωγε όλο το φαγητό του, από μια ηλικία και έπειτα, δεν ήταν πια σωστό αυτό αλλά κατακριτέο γιατί δημιουργούσε προβλήματα στο βάρος.
Όταν στράφηκα στην επιστήμη της ψυχολογίας και με το πέρασμα του χρόνου παρατηρώντας την ανθρώπινη συμπεριφορά άρχισα να καταλαβαίνω ακόμα περισσότερο ότι στη μπουκιά μας οι άνθρωποι δεν ψάχνουμε απλώς να ικανοποιήσουμε την πείνα ή τους γευστικούς μας κάλυκες. Απέκτησα και ένα σχετικό δίπλωμα για τις διαταραχές πρόσληψης τροφής αλλά έβλεπα ότι κάτι έλειπε: πολύ περισσότερος κόσμος έχει προβλήματα με τη διατροφή του και ξεσπάει σε αυτήν τα διάφορα προβλήματά του (άγχος, σχέσεις, αυτοπεποίθηση κτλ.). Διάβασα πάρα πολλά βιβλία και ερευνητικές μελέτες. Επειδή όμως δεν βρήκα κανένα βιβλίο που να συγκεντρώνει μια γενικότερη συσχέτιση της επιστήμης της ψυχολογίας με το θέμα της διατροφής, αποφάσισα να το γράψω εγώ!
Το βιβλίο αυτό έχει την πρωτοτυπία ότι αποτελεί μια απόπειρα να συγκεντρωθούν πληροφορίες για τη σχέση της διατροφής με το συναίσθημα από πολλές πτυχές. Δεν αναφέρεται μόνο στις επίσημες διαταραχές πρόσληψης της τροφής, αλλά σε κάθε δυνατό τρόπο που σχετίζεται η τροφή με το συναίσθημα. Επίσης πολλοί αναγνώστες μου μετέφεραν ότι το βιβλίο αυτό δεν έχει δυσνόητη επιστημονική γλώσσα αλλά πραγματεύεται το θέμα αυτό με έναν τρόπο φιλικό στον αναγνώστη καθώς και... συμφιλιωτικό. Περνάει δηλαδή το μήνυμα ότι δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο το περιεχόμενο της μπουκιάς μας, αλλά τους άλλους λόγους που κατευθύνουν το πιρούνι στο στόμα μας, και να συγχωρέσουμε επιτέλους το φαγητό και τον εαυτό μας και να δούμε και τους δύο παράγοντες με πολλή αγάπη!
Από όλα αυτά καταλαβαίνετε ότι, με εξαίρεση ίσως το τμήμα για τις ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, που αφορά περισσότερο τους ειδικούς, το βιβλίο απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους - γιατί δεν υπάρχουν τελικά «απλοί άνθρωποι».
Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας, οι συχνότερες διατροφικές διαταραχές σήμερα, και ποιες ομάδες ατόμων αφορούν;
Αυτό που διαπιστώνω είναι ότι η συχνότερη διαταραχή πρόσληψης της τροφής είναι η υπερφαγία. Βέβαια επειδή υπάρχει δυσκολία στον ορισμό της, δεν έχουμε και επίσημα επιδημιολογικά -στατιστικά στοιχεία. Η υπερφαγία δεν αφορά πάντως μόνο τις περιπτώσεις εκείνες όπου ένα άτομο εμφανίζει υπερφαγικές κρίσεις (να τρώει μανιωδώς τεράστιες ποσότητες τροφής). Η υπερφαγία μπορεί να εκδηλώνεται σε μια γενικότερη στάση εμμονής προς το φαγητό, αυτό που λέμε «έχει διαρκώς το νου του στο φαγητό». Συνήθως αυτή η εμμονή οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση τροφής, σε μορφή είτε επεισοδίων, είτε διαρκούς «τσιμπολογήματος». Βέβαια εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι κάτι αποτελεί διαταραχή όταν δημιουργεί πλέον ψυχική δυσφορία και δυστυχία. Η υπερφαγία μάλιστα φαίνεται ότι αφορά όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα! - σε αντίθεση με τη βουλιμία και την ανορεξία που απαντώνται κυρίως στις γυναίκες (κάτι όμως που τελευταία άρχισε να αλλάζει).
Στην ελληνική κοινωνία εξακολουθούν ορισμένα θέματα υγείας, όπως το ιδανικό βάρος και η δίαιτα να έχουν αρνητική χροιά; Πως μπορούμε να αλλάξουμε εδραιωμένες νοοτροπίες και να δομήσουμε μια καλύτερη σχέση με τις τροφές;

Το ιδανικό βάρος και η δίαιτα έχουν σαφώς αρνητική χροιά γιατί συνήθως παρουσιάζονται σαν αποστειρωμένες έννοιες, αποκομμένες από τις συνήθειες της καθημερινής ζωής (κεράσματα, τραπέζια, γιορτές) ή από τις συναισθηματικές δυσκολίες της ζωής (ανεργία, απώλειες, άγχος κ.τ.λ.). Έτσι οι έννοιες αυτές, εκφράζοντας ένα άπιαστο ιδανικό, εντείνουν μια «διπολική» στάση απέναντι στο φαγητό, που ή είναι καλό (μαρούλια) ή είναι κακό (τούρτα). Όσο πιο πολύ στρέφουμε κάποιον προς ένα άπιαστο ιδανικό (εμφάνισης ή διατροφής), τόσο τελικά τον σπρώχνουμε προς την ατασθαλία. Είναι ο τρόπος που λειτουργεί η απαγόρευση: αν σας πω ότι απαγορεύεται να ξανασκεφτείτε γάτες, θα αρχίσετε να τις σκέφτεστε περισσότερο και, κάθε φορά που σκέφτεστε ή συναντάτε γάτες, να νιώθετε μια κρυφή ικανοποίηση και ταυτόχρονη ενοχή που σπάσατε τον αυστηρό κανόνα.
Η αλλαγή έρχεται κυρίως μέσα από την οικογένεια, προσφέροντας διατροφική αγωγή: γνώσεις δηλαδή για τις τροφές (φυσικές και έτοιμες), γνώσεις για το μάρκετινγκ, γνώσεις για τις σωματικές μας λειτουργίες. Βέβαια, όταν οι νοοτροπίες αυτές έχουν αρχίσει να εδραιώνονται (όσο πιο μεγάλη δηλαδή η ηλικία, τόσο πιο πολλά χρόνια έχει ασκήσει τις διατροφικές του συμπεριφορές κανείς), είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι χρειάζεται χρόνος. Αν κάποιος είναι 40 ετών, άσκησε την ίδια διατροφική συμπεριφορά, έκανε επανάληψη το ίδιο μάθημα για 40 χρόνια (και αυτό αποτυπώνεται στη δομή του εγκεφάλου κιόλας). Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε να ξε-μάθει τις διατροφικές του συνήθειες μέσα σε λίγες μέρες- χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι χρειάζονται άλλα 40 χρόνια γι' αυτό. Χρειάζεται επιμονή, υπομονή και χρόνος, για να εξασκηθεί ο εγκέφαλός μας στο να «σπάσει» τις κακές συνήθειες και να μάθει να τρέφεται πιο σωστά και λιγότερο παρορμητικά.
Για την ορθότερη αντιμετώπιση ενός διατροφικού προβλήματος θα προτείνατε εκτός από την κατάρτιση ενός προγράμματος διατροφής από ειδικό Διατροφολόγο, και την εξέταση του «ασθενούς» από Ψυχολόγο; Η συνδυαστική αυτή αντιμετώπιση θα συνέβαλε σε ένα καλύτερο και μονιμότερο θεραπευτικό αποτέλεσμα;
Είναι κάτι που μου το μεταφέρουν ως ανάγκη πολλοί: και πολύς κόσμος που δυσκολεύεται να σταθεροποιήσει τη διατροφή του, αλλά και πολλοί διαιτολόγοι που με το πέρασμα των χρόνων μου μαρτυρούν ότι νιώθουν ανεπαρκείς και απογοητευμένοι από την αντίσταση ή τις υποτροπές των πελατών τους. Ο διαιτολόγος-διατροφολόγος μπορεί να εξετάσει το τι τρώει και τι πρέπει να αλλάξει στη διατροφή του ένα άτομο αλλά δεν είναι ο κατάλληλος να εξερευνήσει τους βαθύτερους λόγους που οδήγησαν ένα άτομο προς μια διατροφική συμπεριφορά. Εδώ όμως θα ήθελα να διευκρινίσω το εξής: ο ψυχολόγος δεν έχει ως ρόλο να εξετάσει (καθόλου δε μου αρέσει αυτό το ρήμα!) τον πελάτη, αλλά να τον ακούσει προσεκτικά και να εξερευνήσουν μαζί τα αίτια των δυσκολιών της ζωής που αντανακλώνται στη διατροφή του. Όπως και να εντοπίσει μαζί του το πώς αποκτήθηκαν οι διατροφικές συνήθειες καθώς και να τον υποστηρίξει συναισθηματικά στην εφαρμογή των διατροφικών αλλαγών.
Η σωστή διατροφή ξεκινά από τα πρώτα στάδια της ζωής του ατόμου. Πώς μπορεί να επιτευχθεί ένα ορθό πρόγραμμα διατροφής, όταν η σύγχρονη καθημερινότητα μιας οικογένειας είναι απαιτητική, διακρίνεται από έλλειψη χρόνου και οι εύκολες διατροφικές λύσεις είναι πάντα και παντού διαθέσιμες;
Η έλλειψη χρόνου είναι πάντα μια βολική δικαιολογία. Στην πραγματικότητα όμως δεν προτιμάμε την πίτσα επειδή είναι γρήγορη και εύκολη λύση, αλλά επειδή είναι πίτσα! Είναι νόστιμη και έχει αυτό που ονομάζουμε στην ψυχολογία υψηλή ενισχυντική αξία. Έχει έναν συνδυασμό συστατικών που διεγείρει άμεσα και απότομα τα μέσα απόλαυσης και ανταμοιβής στον εγκέφαλό μας. Η επίδρασή της βέβαια δε διαρκεί πολύ και φυσικά στο τέλος μας μένουν οι (πολλές) θερμίδες! Ούτε προσφέρεται καμιά ιδιαίτερη εξοικονόμηση χρόνου. Στον ίδιο χρόνο που περιμένουμε να έρθει για παράδειγμά μας η πίτσα που παραγγείλαμε, προλαβαίνουμε να φτιάξουμε ένα σπιτικό σάντουιτς, να βράσουμε αυγά, να ετοιμάσουμε μια φρουτοσαλάτα, ή έστω μια εύκολη σπιτική μηλόπιτα.
Πέρα από την εύκολη απόλαυση, για την ετοιμασία ενός γρήγορου γεύματος χρειάζεται σίγουρα καλή οργάνωση, αποτελεσματική διαχείριση χρόνου και καταμερισμός της εργασίας. Για παράδειγμα, να συνεισφέρουν όλα τα μέλη της οικογένειας στα ψώνια (αν δεν προλαβαίνει να πάει ο ένας στο μανάβικο, να πάει ο άλλος) ή στην προετοιμασία των γευμάτων και όχι συγκέντρωση της διατροφικής ευθύνης μόνο σε έναν γονιό. Πέρα από αυτό, τίθεται και το ζήτημα της αγωγής και των προτεραιοτήτων. Αν χρησιμοποιούμε το φαγητό ως μέσο διαπαιδαγώγησης (π.χ. πάρε μια σοκολάτα για να κάτσεις φρόνιμος) τότε το παιδί θα γίνεται απαιτητικό και επιλεκτικό, γιατί έτσι διαπαιδαγωγήσαμε τον εγκέφαλό του. Αν δείχνουμε ανησυχία στις διατροφικές του ιδιοτροπίες (που συνήθως απλώς αναζητά την προσοχή μας), θα μάθει να είναι δύστροπο και υπερβολικά επιλεκτικό.

Πώς η Ψυχολογία μπορεί να βοηθήσει στη συμφιλίωση με το σώμα και την εξωτερική μας εικόνα, άρα και στην καλύτερη σχέση με το φαγητό; Δώστε μας μικρά tips για να αποφύγουμε τα ξεσπάσματα θυμού, λύπης, και άγχους μέσω της διατροφής.
Είναι λίγο παράτολμο και μη ρεαλιστικό το να διατυπώσουμε μερικές γενικές οδηγίες και συμβουλές, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, με μοναδικές διατροφικές συνήθειες και έτσι μοναδική είναι και η σχέση με το σώμα του. Σε γενικές γραμμές, για να βελτιώσουμε την εικόνα που έχουμε για το σώμα μας, πρέπει να δούμε έναν έναν τους λόγους που μας οδήγησαν σε μια κακή σχέση με αυτό. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις επιρροές από τα ΜΜΕ. Θα πρέπει να μάθουμε να αποκωδικοποιούμε τα πρότυπα εξωτερικής εμφάνισης, το πόσο παράλογα και μη ρεαλιστικά είναι, να καταλαβαίνουμε τις τεχνικές μάρκετινγκ (π.χ. 'ας δημιουργήσουμε δυσαρέσκεια με την ατελή επιδερμίδα, ας ενισχύσουμε το πρότυπο του υπερβολικά τέλειου δέρματος, για να πουλήσουμε περισσότερες κρέμες προσώπου'). Να αποδεχτούμε μια και καλή το σκληρό μάθημα της ατελούς ανθρώπινης φύσης: ότι δεν είμαστε και δε θα γίνουμε ποτέ τέλειοι. Να εντοπίσουμε τις πηγές της χαμηλής μας αυτοεκτίμησης (π.χ. σχόλια, απόρριψη, παραμέληση) και να προσπαθήσουμε να αναπληρώσουμε τη χαμένη αποδοχή προς τον εαυτό μας, αντί να κυνηγάμε μάταια την τελειότητα.
Σε ό,τι αφορά τώρα το να αποφεύγουμε τα ξεσπάσματα στο φαγητό σε στιγμές συναισθηματικής έντασης, μπορούμε να θυμόμαστε πάντα ότι το στόμα δεν το έχουμε μόνο για να τρώμε, αλλά και για να μιλάμε. Έτσι, το πρώτο βήμα είναι να μάθουμε να διακρίνουμε τη συναισθηματική από την πραγματική πείνα, το δεύτερο να εξασκηθούμε στο να σταματάμε έγκαιρα πριν φάμε συναισθηματικά (και αυτό θέλει πολλή εξάσκηση και υπομονή!) και το τρίτο να μάθουμε να ικανοποιούμε τις εκάστοτε συναισθηματικές ανάγκες που μας έκαναν να ανοίξουμε ανήσυχοι το ψυγείο. Αν νιώθουμε πλήξη, να απασχοληθούμε. Αν νιώθουμε θυμό, να μιλήσουμε γι' αυτόν. Αν νιώθουμε άγχος, να δούμε την βαθύτερη προέλευσή του και να το αντιμετωπίσουμε.
Τελικά, αν τα «βρούμε» με τον εαυτό μας, θα τα «βρούμε» και με το φαγητό; Ή μήπως είναι καλό, που και που, να κάνουμε μικρές διατροφικές ατασθαλίες;

Αν τα βρούμε με το φαγητό, δε θα νιώθουμε ιδιαίτερες τύψεις για τις «ατασθαλίες» αλλά θα μάθουμε να αφουγκραζόμαστε τις πραγματικές μας ανάγκες έτσι ώστε να απολαμβάνουμε το φαγητό στις ποσότητες και την ποιότητα που πραγματικά μας αξίζει. Αν μάθουμε να τρώμε συνειδητά και όχι μηχανικά, με επίκεντρο την πραγματική πείνα και την γεύση και όχι υποκινούμενοι από μια γενικότερη ανησυχία, τότε θα απολαμβάνουμε πραγματικά το φαγητό. Το ζητούμενο είναι να αποκωδικοποιήσουμε τις «δυνάμεις» που ασκούν πάνω μας μερικές τροφές και να μην νιώθουμε πάθος και απαγόρευση. Αν μάλιστα τρώμε συνειδητά, θα καταλάβουμε ότι κάποιες τροφές τελικά παραείναι γλυκές ή λιπαρές ή αλμυρές και θα απορούμε πώς κάποτε τρώγαμε μεγαλύτερες ποσότητες. Θα τις εντάξουμε δηλαδή στην τροφή μας επειδή πραγματικά μας αρέσουν και θα τις απολαμβάνουμε στις κατάλληλες ποσότητες. Και για κάποιες ίσως αποφασίσουμε ότι δε μας αρέσουν πια.
Πέρα όμως από τη διατροφική επανεκπαίδευση, επειδή στη διατροφή μας αντανακλώνται συνήθως όλες οι άλλες πτυχές της ζωής μας, καλό θα είναι να τις παρατηρήσουμε και να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τις άλλες ανάγκες που μπούκωνε το φαγητό, τα άλλα κενά που προσπαθούσε να καλύψει. Για να το πω μεταφορικά, το στομάχι βρίσκεται πολύ κοντά στην καρδιά και συχνά αυτά τα δύο τα μπερδεύουμε. Είναι όμως σημαντικό να επαναλάβουμε ότι δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι με αδαμάντινη αυτοπεποίθηση και εγκράτεια. Οπότε το ζητούμενο είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να του φερθούμε τρυφερά, όχι να τον βάλουμε κάτω από το μικροσκόπιο και να 'θεραπεύσουμε' τις αδυναμίες του.
Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ Η ΥΓΕΙΑ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΩΡΙΩΝ

Στην έρευνα που διενεργήθηκε από το University College London και το φινλανδικό Ιατρικό Ινστιτούτο Εργασίας συμμετείχαν 1626 άνδρες και 497 γυναίκες, αναφέρει η Deutsche Welle. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 47 έτη ενώ οι συμμετέχοντες παρακολουθούνταν από τους επιστήμονες επί 3,8 μέχρι και 7,2 χρόνια. Το 11 % των συμμετεχόντων στην έρευνα εργάζεται κατά μέσο όρο τουλάχιστον 11 ώρες την ημέρα. Για να συμμετάσχουν έπρεπε να αποκλειστεί στο προοίμιο ότι παρουσιάζουν ήδη κάποια ψυχική ασθένεια.

Όπως προκύπτει από την έρευνα, 66 από τους 2123 συμμετέχοντες, δηλαδή το 3,1%, παρουσίασαν βαριάς μορφής κατάθλιψη. Από τους 1105 συμμετέχοντες που εργάζονται 7 με 8 ώρες την ημέρα βαριά κατάθλιψη παρουσίασαν 38 άτομα, σε 227 με 11 έως 12 ώρες καθημερινό χρόνο εργασίας βαριά κατάθλιψη εμφάνισαν συνολικά 10 άτομα. Βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι οι πιθανότητες εμφάνισης βαριάς μορφής κατάθλιψης είναι διπλάσιες σε υπαλλήλους που κάνουν συστηματικά πολλές υπερωρίες σε σχέση με εκείνους που δεν κάνουν καθόλου.

Οι συντάκτες της έρευνας σημειώνουν ωστόσο ότι από την έρευνα δεν προέκυψαν «λογικές εξηγήσεις» για την αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων σε άτομα που κάνουν υπερωρίες. Άλλες έρευνες έχουν καταδείξει ότι οι υπερωρίες οδηγούν συχνά σε οικογενειακές συγκρούσεις, μεγαλύτερη κόπωση και περισσότερες ορμόνες του στρες στο αίμα.

Πηγή: http://www.pelop.gr

ΓΥΜΝΑΣΤΕΙΤΕ!

Αυξημένη κίνηση παρατηρείται στα περισσότερα γυμναστήρια στα οποία οι άνθρωποι βρίσκουν την καλύτερη διέξοδο για διαφυγή από το άγχος και την ψυχολογική πίεση που υφίστανται τα τελευταία χρόνια.
Παρά την οικονομική κρίση και τις οικονομικές δυσκολίες, πολλοί είναι αυτοί που καταφεύγουν στις αίθουσες των γυμναστηρίων για να ξεδώσουν και να ξεχάσουν τα προβλήματά τους.
Η ψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος, Ελένη Στρομπούλα, μιλώντας στο εξηγεί ότι «η επίδραση της άσκησης στον ανθρώπινο οργανισμό έχει δύο βασικούς άξονες. Ο ένας είναι ο βιολογικός και ο δεύτερος ο κοινωνικός. Στην πρώτη περίπτωση, η βιολογικά θετική επίδραση της γυμναστικής στον ανθρώπινο οργανισμό άπτεται της έκκρισης ενδορφινών. Οι ενδορφίνες είναι ορμόνες οι οποίες εκκρινόμενες κατά τη διάρκεια της άσκησης λειτουργούν ως αγχολυτικό για τον οργανισμό. Η υπεραιμάτωση που προκαλείται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της γυμναστικής προκαλεί μετά το πέρας αυτής ένα συναίσθημα θετικής κούρασης».
Όσον αφορά στη δεύτερη πτυχή της γυμναστικής, την κοινωνική, όπως λέει, έχει πολλαπλές εκδηλώσεις. «Εδώ υπεισέρχεται το γεγονός ότι ο κόσμος επιλέγει τα γυμναστήρια αυτή τη δύσκολη περίοδο και όχι τη γυμναστική στο σπίτι. Με αυτό τον τρόπο αναπτύσσει ο καθένας την κοινωνικότητα του, κάνει νέες γνωριμίες, εκτονώνεται με την άσκηση και ξεχνιέται από τα προβλήματα της καθημερινότητας», επισημαίνει η κ. Στρομπούλα.

Πηγή: http://www.pelop.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ ΝΕΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Το Roswell Park Cancer Institute ανακοίνωσε μέσω συνέντευξης τύπου την ανάπτυξη ενός πειραματικού εμβολίου κατά του καρκίνου.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Roswell Park, το εμβόλιο NY-ESO-1 έχει τη δυνατότητα να «ξεριζώνει τα καρκινικά κύτταρα και να εμποδίζει την υποτροπή της ασθένειας.»
Το νέο εμβόλιο δεντριτικών κυττάρων αναμένεται να αποδειχτεί πολλά υποσχόμενο για ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, του εγκεφάλου, του στήθους, του οισοφάγου, του εντέρου, του ήπατος, του νεφρού, του πνεύμονα, των ωοθηκών, του προστάτη, της μήτρας, καθώς και για ασθενείς με μελάνωμα και σάρκωμα.
Το εμβόλιο θα παρασκευαστεί και θα χορηγηθεί στο Μπάφαλο των ΗΠΑ. Οι γιατροί χαρακτηρίζουν ενθαρρυντική την ανάπτυξη του εμβολίου και λένε πως έχει ελάχιστες παρενέργειες.
Το NY-ESO-1, το οποίο θα φτιάχνεται ειδικά για κάθε ασθενή, θα παράγεται στη Μονάδα Παρασκευής Θεραπευτικών Κυττάρων του Roswell Park και σύμφωνα με τον Δρ. Christopher Choi, διευθυντή της μονάδας, πρόκειται για την πρώτη νομοθετημένη από την κυβέρνηση μελέτη του είδους της και είναι η πρώτη φορά που το εμβόλιο θα δοκιμαστεί σε νοσοκομειακό περιβάλλον και όχι σε εργαστήριο.
«Πιστεύουμε πως ο ειδικός απομονωτής που έχουμε, η μονάδα δηλαδή στην οποία παράγονται τα εμβόλια, είναι ο πρώτος του είδους του,» προσθέτει το Choi.
«Η δοκιμή αυτή θα είναι μόνο η αρχή για ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα γύρω από τη χρήση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση του καρκίνου,» αναφέρει ο Δρ. Kunle Odunsi, διευθυντής του Κέντρου Ανοσοθεραπείας (CFI) του Roswell Park και επικεφαλής της μελέτης. «Η παραγωγική διαδικασία που εφαρμόζουμε έχει τεράστιες δυνατότητες για εφαρμογές που σχετίζονται με την θεραπεία βλαστοκυττάρων και την αναγεννητική ιατρική.»
Οι ασθενείς με καρκίνο, που επιθυμούν να ενημερωθούν περαιτέρω για την έρευνα, μπορούν να επικοινωνήσουν με το Roswell Park μέσω email στο askrpci@roswellpark.org.
Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΩΝ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ ΜΕ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΩΝΑΣΕΙΟ

Αθήνα - Ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου θα αντιμετωπίζονται με πρωτογενή αγγειοπλαστική στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου στο πλαίσιο της εφημερίας του, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΩΚΚ.
Η πρωτογενής αγγειοπλαστική πραγματοποιείται συνήθως τις πρώτες ώρες μετά την εκδήλωση του εμφράγματος μυοκαρδίου. Η ωφέλεια για τον ασθενή είναι μεγαλύτερη όσο πιο γρήγορα πραγματοποιηθεί η πρωτογενής αγγειοπλαστική μετά την εκδήλωση του εμφράγματος.
Το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο εφημερεύει κάθε Σαββατοκύριακο για ασθενείς που φέρουν διάγνωση σύμφωνα με την οποία απαιτείται η επεμβατική καρδιολογική ή καρδιοχειρουργική αντιμετώπιση της κατάστασής τους. Η μεταφορά γίνεται με το ΕΚΑΒ από το εκάστοτε νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται ο ασθενής.
Πηγή: http://health.in.gr

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΤΥΦΛΩΣΗΣ ΜΕ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ

Νέα Υόρκη - Εν μέρει ίαση της τύφλωσης σε δύο ασθενείς πέτυχαν Αμερικανοί ερευνητές, εφαρμόζοντας πρωτοποριακή μέθοδο μεταμόσχευσης εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, χωρίς μάλιστα να αναφερθούν παρενέργειες.
Όπως αναφέρεται σε άρθρο του επιστημονικού εντύπου The Lancet , η μερική αποκατάσταση της όρασης χαρακτηρίζεται από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα ως μια ελπιδοφόρος προοπτική, ενώ δημιουργούνται προσδοκίες για την ευρύτερη αξιοποίηση των βλαστοκυττάρων στο άμεσο μέλλον.
Οι ερευνητές της εταιρείας βιοτεχνολογίας Advanced Cell Technology (ACT) συνεργαζόμενοι με ειδικούς από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες , μετά την ολοκλήρωση του πρώτου σταδίου των κλινικών δοκιμών, κατάφεραν να αποδείξουν ότι έστω και στους δύο εθελοντές ασθενείς (γυναίκες από τις ΗΠΑ) η θεραπεία είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
Τα θετικά προκαταρκτικά αποτελέσματα δημιουργούν τις βάσεις για τον σχεδιασμό του δεύτερου σταδίου εφαρμογής της χρήσης των βλαστικών κυττάρων στην θεραπεία της τύφλωσης, ενώ παράλληλα αναμένεται να ξεκινήσουν ανάλογες έρευνες και στην Ευρώπη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης. Πρόκειται για πολυδύναμα κύτταρα που μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε είδους εξειδικευμένα κύτταρα, όπως εν προκειμένω του οφθαλμού.
Στο πλαίσιο της αμερικανικής μελέτης, περίπου 50.000 εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα
εμφυτεύτηκαν στον επιθηλιακό ιστό του αμφιβληστροειδούς χιτώνα των δύο εθελοντριών (μιας γυναίκας μέσης και μιας τρίτης ηλικίας), που ήταν τυφλές.
Η δεύτερη ασθενής έπασχε από ξηράς μορφής εκφύλιση της ωχράς κηλίδας λόγω ηλικίας (την συχνότερη μορφή τύφλωσης στις ανεπτυγμένες χώρες) και η πρώτη από τη νόσο Stargard, μια σχετικά σπάνια κληρονομική ασθένεια. Για καμία από τις δύο παθήσεις δεν υπάρχει διαθέσιμη φαρμακευτική θεραπεία.
Μετά από έξι εβδομάδες ανοσοκατασταλτικής φαρμακευτικής θεραπείας, ώστε να μην απορριφθούν τα βλαστοκύτταρα από τον οργανισμό, και μέσα στο πρώτο τετράμηνο από την εμφύτευση των κυττάρων, οι δύο ασθενείς δεν είχαν σημάδια καρκίνου, ούτε άλλα προβλήματα, ενώ είχαν ανακτήσει μέρος της όρασής τους.
Η μια γυναίκα αρχικά μπορούσε να διακρίνει μόνο κινήσεις των χεριών, αλλά σιγά-σιγά άρχισε να βλέπει και γράμματα, καθώς επίσης κάποια χρώματα. Τελικά άρχισε να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή, να βλέπει την ώρα στο ρολόι χειρός της και ακόμα να περνά την κλωστή στη βελόνα και να ράβει ένα κουμπί. Η άλλη ασθενής μπορεί πλέον να περπατά μόνη της ,χωρίς βοήθεια.
Αξίζει να αναφερθεί ότι η εξέλιξη αυτή κρίνεται σημαντική, διότι και οι δυο ασθενείς βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο των παθήσεων τους, συνεπώς η προοπτική για όσους βρίσκονται σε αρχικό στάδιο, είναι ακόμα πιο ενθαρρυντική στο μέλλον.
Η δημοσιοποίηση της μελέτης γίνεται δύο μήνες μετά από την ανακοίνωση της επίσης αμερικανικής εταιρίας Geron Corp ότι σταματά την πρώτη στον κόσμο κλινική δοκιμή με βάση τα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα, που αφορούσε την θεραπεία τραυμάτων του νωτιαίου μυελού.
Η Geron Corp δήλωσε ότι εγκαταλείπει τελείως τις δοκιμές με βλαστοκύτταρα, γεγονός που δημιούργησε μεγάλη απογοήτευση σε όλους τους ερευνητές στο πεδίο της Αναγεννητικής Ιατρικής, το οποίο ακόμα δεν έχει αποδώσει τις «μαγικές» θεραπείες που κάποτε είχε υποσχεθεί.
Όμως η θετική έκβαση της μελέτης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και της ACT
δημιουργεί ξανά συγκρατημένη αισιοδοξία.

Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΑΣ

Τα μαλλιά είναι το πιο ‘εύπλαστο’ κομμάτι του σώματος, και ίσως και το μοναδικό που επιδέχεται τόσο σημαντικές αλλαγές, οι οποίες συνοδεύονται από αντίστοιχα σημαντικές δυνατότητες ελέγχου της εμφάνισης του ατόμου. Η κόμμωση αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τρόπους έκφρασης του ατόμου, τόσο του άνδρα όσο και της γυναίκας, τόσο για τους ίδιους όσο και για την εικόνα που δημιουργούν οι άλλοι για αυτούς αλλά και ένα σημαντικότατο στοιχείο ελκυστικότητας και ατομικότητας.
Η αρχαιότερη μάλιστα Ιατρική συνταγή που έχει βρεθεί και συμπεριλαμβάνεται στους Παπύρους του Ebers στην Αρχαία Αίγυπτο (4000π.Χ.), δεν είναι για κάποιο παυσίπονο ή άλλο απαραίτητο φάρμακο αλλά για την αντιμετώπιση της τριχόπτωσης!
Στη σημερινή κοινωνία, που η φυσική εμφάνιση και η επιθυμία να δείχνει κανείς νέος και ενεργητικός παίζουν σημαντικότερη σημασία από οποτεδήποτε άλλοτε, η σημασία της υγιούς και πλούσιας εικόνας των μαλλιών είναι εξέχουσας σημασίας για την κοινωνική εικόνα και την αυτοεικόνα.
Όσο θετικός είναι ο συμβολισμός της πλούσιας κόμης και για τα δυο φύλα, τόσο αρνητικός ήταν ο συμβολισμός της απώλειας των μαλλιών. Δεν είναι τυχαίο πως η Τριχόπτωση, οποιασδήποτε αιτιολογίας, έχει σημαντικότατο συναισθηματικό αντίκτυπο σε όποιον πάσχει από αυτή και μάλιστα εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως η σημαντικότερη παρενέργεια που αναφέρουν οι ασθενείς που θα λάβουν Χημειοθεραπεία δεν είναι η κόπωση, οι πόνοι ή τα βαριά γαστρεντερικά ενοχλήματα, αλλά η προσωρινή απώλεια των μαλλιών που βιώνουν!
Η τριχόπτωση έχει πολλές αιτίες, αλλά στο 95% των περιπτώσεων, τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, προκαλείται από την Ανδρογενετική Αλωπεκία, την κοινή φαλάκρα. Για το υπόλοιπο 5%, η τριχόπτωση είναι παροδική ή σχετίζεται με κάποιο νόσημα, που αν θεραπευτεί, τα μαλλιά ξαναβγαίνουν.
Ο όρος Ανδρογενετική Αλωπεκία (ΑΑ) συνοψίζει τη σύνθετη αιτιολογία της κατάστασης αυτής, καθότι το ‘άνδρο-‘ αναφέρεται στην ορμονική και το ‘γενετική-‘ στην κληρονομική παράμετρο της παθογένεσής της.
Πρώτος ο Αριστοτέλης παρατήρησε τον συσχετισμό της ΑΑ και της σεξουαλικής ωριμότητας, όπως αναφέρει στην πραγματεία του ‘Histοria Animalium’, ότι αγόρια που ευνουχίστηκαν πριν την εφηβεία δεν παρουσίαζαν το τυπικό τρίχωμα άρρενος στο σώμα αλλά ούτε και ΑΑ. Το 1951, ο Αμερικανός ανατόμος James Hamilton παρατήρησε και κατέγραψε με τη σειρά του το ίδιο φαινόμενο και έθεσε τις βάσεις για την ορμονική θεωρία της αιτιολογίας της ΑΑ που ολοκληρώθηκε το 1974 με τη μελέτη της ενδοκρινολόγου Imperato-McGinley που απέδειξε πως η ορμόνη που τελικά προκαλεί την ΑΑ δεν είναι η Τεστοστερόνη, αλλά ένα παράγωγό της, η Διϋδρο-τεστοστερόνη (DHT), που παράγεται μέσω του ενζύμου 5-α-αναγωγάση. (5-αR)
Όσον αφορά το κληρονομικό κομμάτι της ΑΑ, μόλις πρόσφατα αποδείχθηκε ποια γονίδια σχετίζονται με την τριχόπτωση, ότι κληρονομούνται και από τους δύο γονείς και πως μπορεί πλέον κανείς με εξειδικευμένο Γονιδιακό Τεστ για τη Τριχόπτωση να μάθει αν ο ίδιος ή τα παιδιά του θα εμφανίσουν ΑΑ στο μέλλον.
Το σημαντικό να καταλάβει κανείς είναι πως και τα δύο στοιχεία, ορμόνες και γονίδια πρέπει να συνυπάρξουν στην τριχόπτωση από ΑΑ. Όσες ορμόνες και να πάρει κάποιος χωρίς γονίδια για ΑΑ, δεν θα χάσει τα μαλλιά του, ενώ όσο έχει ορμόνες κάποιος με γονίδια για ΑΑ, θα χάνει μαλλιά.
Άλλες παράμετροι που συχνά κατηγορούνται, όπως το σμήγμα των αδένων, μικρόβια, άγχος, διατροφή, κάπνισμα κτλ, έχουν ελάχιστη επίδραση και απλά μπορεί να επισπεύσουν λίγο την εκδήλωση της ΑΑ.
Στους άνδρες η ΑΑ ξεκινάει ως μια σχεδόν ομοιόμορφη, συμμετρική αραίωση κατά μήκος της μετωπιαίας γραμμής και των κροτάφων που ακολουθείται από αραίωση στην κορυφή του κεφαλιού. Σταδιακά και με την πάροδο του χρόνου, οι άδειες περιοχές, συχνά ενώνονται και δίνουν την εικόνα της εκτενούς-πλήρους ΑΑ με μόνον μια ‘λωρίδα’ μαλλιών να παραμένει στα πλαϊνά και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Η εικόνα και η πορεία εξέλιξης της γυναικείας ΑΑ είναι διαφορετική και ξεκινάει διάχυτη αραίωση της τριχοφυΐας στο πάνω μέρος του κεφαλιού, ενώ σχεδόν πάντοτε οι γυναίκες με ΑΑ διατηρούν τη μετωπιαία τριχοφυΐα τους.
Η ΑΑ είναι εξαιρετικά συχνή και μάλιστα ανά δεκαετία ζωής, αντίστοιχο ποσοστό ανδρών πάσχουν από εμφανή ΑΑ, δηλαδή στα 20 έτη πάσχει το 20%, στα 30 έτη πάσχει το 30% κ.ο.κ. Στις γυναίκες, τα ποσοστά είναι σαφώς χαμηλότερα μέχρι την εμμηνόπαυση, στην 5η δεκαετία, που απότομα, δυστυχώς το 50% των γυναικών θα εμφανίσουν ΑΑ, αφού σταματάει η παραγωγή των γυναικείων ορμονών, που δρουν προστατευτικά στα τριχοθυλάκια.
Το χαρακτηριστικό της ΑΑ και στα δυο φύλα είναι η σταδιακή σμίκρυνση των τριχοθυλακίων και η διαταραχή των χαρακτηριστικών των τριχών. Τα σμικρυμένα τριχοθυλάκια παράγουν λεπτότερες, άχρωμες τρίχες, ο ρυθμός ανάπτυξης της τρίχας μειώνεται δραματικά, οι τρίχες παραμένουν όλο και λιγότερο διάστημα στο τριχωτό, με αποτέλεσμα να αρχίζει να εμφανίζεται σταδιακά το δέρμα του κεφαλιού ανάμεσα από τα λεπτότερα και λιγότερα μαλλιά, οπότε και μιλάμε για την αραίωση.
Αξίζει να σημειωθεί πως η αραίωση ΔΕΝ γίνεται αντιληπτή από το ανθρώπινο μάτι, πριν χαθεί τουλάχιστον το 50% της μάζας των μαλλιών σε μια περιοχή, συνεπώς αντιλαμβάνεται κανείς τη σπουδαιότητα της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης.
Το σίγουρο είναι, πως αν δεν αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο η ΑΑ, θα συνεχίσει κανείς να χάνει μαλλιά. Λανθασμένα πιστεύουν πολλοί πως χάνουν μαλλιά μέχρι κάποια ηλικία και μετά σταματάει η τριχόπτωση. Απλά δείτε φωτογραφίες ηθοποιών μέσα στα χρόνια και θα δείτε πως όσοι είχαν ΑΑ στα νιάτα τους, κατέληξαν με ελάχιστα μαλλιά με την πάροδο των ετών.
Φυσικά, οι ηθοποιοί έχουν και άλλα...μυστικά προκειμένου να δείχνουν πάντα όμορφοι και με πυκνά μαλλιά, όπως προϊόντα από Νανοΐνες Κερατίνης, που καλύπτουν την αραίωση και δίνουν μια απόλυτη φυσική εικόνα πύκνωσης. Τέτοια προϊόντα δεν είναι πλέον προνόμιο των διασήμων και του Hollywood και έχουν γίνει εξαιρετικά διάσημα και στους καθημερινούς ανθρώπους.
Αν όμως θέλει κανείς να αντιμετωπίσει ουσιαστικά την ΑΑ τι πρέπει να κάνει;
Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβει πως ΔΕΝ υπάρχει οριστική θεραπεία για την ΑΑ και πως ΟΤΙ και να χρησιμοποιήσει ως αγωγή για την ΑΑ θα πρέπει να συνεχίσει να το χρησιμοποιεί για όσο καιρό τον ενδιαφέρουν τα μαλλιά του.
ΔΕΝ υπάρχουν...θεραπείες μηνών που μετά κανείς...γίνεται καλά, δεν πρέπει ποτέ κανείς να διακόπτει κάποια αγωγή με την εξήγηση, πρόσχημα καλύτερα, πως πρέπει να ‘ξεκουραστεί’ το δέρμα, δεν πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί την όποια αγωγή του ...όποτε το θυμηθεί.
Αν αποφασίσει κανείς πως θα πάρει το θέμα των μαλλιών του σοβαρά, υπεύθυνα και ώριμα μόνο τότε αξίζει να ασχοληθεί και μόνο τότε θα ανταμειφθεί για την προσπάθειά του. Όλοι όσοι ακολουθούν μια σωστά καταστρωμένη στρατηγική για την αντιμετώπιση της ΑΑ, σώζουν τα μαλλιά τους, ή τουλάχιστον καθυστερούν για πολλά χρόνια την αραίωση.
Ο στρατηγός είναι ο ιατρός που αναλαμβάνει έναν ασθενή με ΑΑ και καταστρώνει ένα ρεαλιστικό σχέδιο Τριχογενετικής αγωγής. Ο ιατρός πρέπει να είναι γνώστης όλων των πραγματικών λύσεων, και κυρίως των ψεύτικων λύσεων που πλήθος επιτήδειων υπόσχεται, εξαπατώντας τον κόσμο, εκμεταλλευόμενοι την επιθυμία του να παραμείνει νέος και όμορφος/η. Τέλος, ο ιατρός πρέπει να μπορεί να ξεχωρίσει τις σπάνιες φορές που ο ενδιαφερόμενος έχει ιδιαίτερα ‘δυνατά’ γονίδια ΑΑ και να τον αποτρέψει από το να ασχοληθεί άδικα με μια μάχη, που είναι εξαρχής χαμένη. Μην ξεχνάτε, η ομορφιά ΔΕΝ είναι επιφανειακή.
Για το 95% των ατόμων με τριχόπτωση, αίτιο είναι η ΑΑ. Ξεχάστε ΕΝΤΕΛΩΣ βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, βότανα και γενικά κάθε συμπλήρωμα διατροφής!
Αν δεν είστε έγκυος ή θηλάζουσα μητέρα ή πρωταθλητής ή έφηβος στην ανάπτυξη ( αυξημένες ανάγκες), αν δεν είστε αυστηρός χορτοφάγος βίγκαν, παραμελημένος ηλικιωμένος ή ασθενής ή άτομο με ειδικές ανάγκες που χρειάζεται φροντίδα, αλκοολικός ή χρήστης ναρκωτικών ουσιών ή δεν πάσχετε από νευρική ή άλλου είδους ανορεξία ( μειωμένη πρόσληψη-υποσιτισμός), αν δεν πάσχετε από σύνδρομο γαστρικής και εντερικής δυσαπορρόφησης, ( μειωμένη απορρόφηση) ή από φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, χρόνιες διάρροιες ή νεφρική ανεπάρκεια ( αυξημένες απώλειες) ΔΕΝ χρειάζεστε κανένα συμπλήρωμα διατροφής! Τίποτα δεν λείπει από τον οργανισμό σας ή τα τριχοθυλάκιά σας, όσο και αν προσπαθούν να σας πείσουν εταιρείες για το αντίθετο. Αν πάλι ανήκετε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες, χρειάζεστε πιθανόν κάποια ειδική δίαιτα ή συμπλήρωμα διατροφής, αλλά μαλλιά μην περιμένετε να βγάλετε!
Φάρμακα για την ΑΑ υπάρχουν 2 εγκεκριμένα από το Αμερικάνικο FDA, τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων, η ουσία Minoxidil και η ουσία Finasteride.
Η Minoxidil κυκλοφορεί σε τοπικό διάλυμα 5% και έχει αποδειχθεί σε δεκάδες σοβαρές μελέτες σε χιλιάδες ασθενείς παγκοσμίως να αναστέλλει ικανοποιητικά την τριχόπτωση στο 60% των νεώτερων σε ηλικία ασθενών και να βγάζει μαλλιά στους μισούς από αυτούς. Η Finasteride έχει αντιανδρογονική δράση και είναι ακόμα πιο αποτελεσματική, καθότι 9 στους 10 άνδρες θα δουν αναστολή της τριχόπτωσης και οι 6 από αυτούς θα δουν και ανάπτυξη μαλλιών. Φυσικά, πολλά ακούγονται για τα φάρμακα αυτά, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι εξαιρετικά ασφαλή, όπως έχει αποδειχθεί εδώ και 20 χρόνια, οι παρενέργειες δεν είναι ούτε συχνές, ούτε σοβαρές και είναι πλήρως αναστρέψιμες με τη διακοπή της αγωγής, ενώ σημαντικό είναι ο Ιατρός σας να είναι ενήμερος διεξοδικά και εκτενώς για τα φάρμακα αυτά.
Καλλυντικές αγωγές υπάρχουν, και αν εξαιρέσει κανείς μόλις μία αγωγή παγκοσμίως που έχει σχεδιαστεί από Δερματολόγο και έχει βασιστεί σε εργαστηριακή και κλινική μελέτη ασφάλειας αποτελεσματικότητας, όλες οι άλλες υποτιθέμενες αγωγές είναι σαφώς υποδεέστερες από τα φάρμακα.
Όσον αφορά προϊόντα περιποίησης, σαμπουάν, βότανα, conditioner, μάσκες κτλ, μην ασχοληθείτε καν. Χάνετε χρόνο, χρήμα και κυρίως απογοητεύεστε χωρίς λόγο. Αν είναι να κάνετε κάτι, κάντε το σωστά και μην ακούτε φίλους, ειδικούς, κομμωτές, φαρμακοποιούς και διαφημιστές. Μιλήστε με τον ιατρό σας.
Μια ακόμα μέθοδος με αποτελεσματικότητα, με την προϋπόθεση πως όπως πάντα, η αγωγή θα συνεχιστεί επ΄ αόριστον, είναι η Ενεργοτριχογένεση με LASERs. Το 2008, το FDA ενέκρινε τη συγκεκριμένη αγωγή για την τριχόπτωση και μάλιστα δεν χρειάζεται κανείς να πηγαίνει σε κλινικές για την Ενεργοτριχογένεση, αφού υπάρχουν εξαιρετικές ατομικές συσκευές ατομικής χρήσης για εφαρμογή στο σπίτι, με άριστα αποτελέσματα.
Η μεταμόσχευση τριχθυλακίων (ΜΕΤ) είναι το τελευταίο όπλο που απομένει σε κάποιον για την αντιμετώπιση της ΑΑ. Είναι μια μέθοδος που πλέον έχει φτάσει στην τελειότητα της τεχνικής της εξέλιξης και στα κατάλληλα χέρια τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, απόλυτα φυσικά και μόνιμα. Τα τριχοθυλάκια μεταφέρονται από την οπίσθια περιοχή μόνιμης τριχοφυΐας στις περιοχές με αραίωση, και αναπτύσσονται εκεί χωρίς ποτέ όμως να πέσουν ξανά, διότι ο γονιδιακός προγραμματισμός αυτών των γονιδίων είναι τέτοιος ώστε να μην επηρεάζονται από τις ορμόνες, όπου και αν τα τοποθετήσει κανείς. Δεν είναι φυσικά όλοι ιδανικοί υποψήφιοι για ΜΕΤ και συχνά ο ιατρός θα πρέπει να αρνηθεί να επέμβει σε κάποιον που η ΜΕΤ δεν θα άλλαζε πραγματικά την εικόνα του, όπως σε κάποιον ασθενή με εκτενή αραίωση και μικρό αριθμό τριχοθυλακίων για μεταφορά. Η ΜΕΤ απαιτεί τεχνική τελειότητα από τον ιατρό, υψηλή καλλιτεχνική αντίληψη για το σχεδιασμό και την τοποθέτηση των μοσχευμάτων και μια έμπειρη ομάδα ατόμων που θα αναλάβουν την επέμβαση, που όμως μπορεί πραγματικά να αλλάξει την εμφάνιση του ασθενούς προς το καλύτερο.
Από τη μεριά του ασθενούς, είναι σημαντικό να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες, να μην απαιτεί να δείξει ξανά 18 ετών και να θυμάται πως το αποτέλεσμα της ΜΕΤ είναι μόνιμο.
Τέλος, αυτά που ακούγονται ή γράφονται για βλαστοκύτταρα, γονιδιακή θεραπεία και κλωνοποίηση είναι δυστυχώς σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Είμαστε δυστυχώς μακριά από την κλινική εφαρμογή τέτοιων τεχνικών. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ επιστημονική μελέτη που να έχει δημοσιευτεί σε έγκυρο Ιατρικό περιοδικό ή να έχει ανακοινωθεί σε συνέδριο παγκοσμίως που να αναφέρει εφαρμογή τέτοιων τεχνικών σε ανθρώπους. Η αποτελεσματικότητα είναι μηδαμινή, η ασφάλεια άγνωστη, καθότι οι μέθοδοι αυτές σχετίζονται με εμφάνιση όγκων, ενώ εκκρεμούν ζητήματα κόστους, που ακόμα είναι αστρονομικό ακόμα και σε πειραματικό επίπεδο.
Και φυσικά, μην περιμένετε πως μόνον ο τάδε ιατρός ξέρει ένα μυστικό που δεν το ξέρει κανείς άλλος. Στη εποχή της παγκοσμιοποίησης η επιστημονική γνώση διασπείρεται αστραπιαία και κάθε αξιόλογη ανακάλυψη εντός εβδομάδων γίνεται κτήμα όλων.
Προσοχή λοιπόν στις υποσχέσεις, όσο διάσημος και αν είναι αυτός που σας υπόσχεται κάτι. Καλό είναι να θυμάστε πως όποιος υπόσχεται κάτι πολύ καλό για να είναι αληθινό, τελικά ποτέ δεν είναι.
Πηγή: http://www.iatronet.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για Δερματολόγους επισκευθείτε το www.ygeia.com.gr

ΊΛΙΓΓΟΣ - ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Κλινική Εικόνα
Ο ίλιγγος συνίσταται σε αίσθημα κίνησης όταν στην πραγματικότητα κίνηση δεν επιτελείται ή σε υπερβολικό αίσθημα κίνησης σε απάντηση προς μία συγκεκριμένη κίνηση σώματος. Έτσι ο ίλιγγος δεν είναι απλώς ένα αίσθημα 'περιστροφής' αλλά μπορεί να εμφανίζεται για παράδειγμα ως αίσθημα πτώσης προς τα εμπρός ή προς τα πίσω ή μετατόπισης του εδάφους κάτω απ' τα πόδια του ασθενούς (σαν να πρόκειται για σεισμό).
Είναι ένδειξη νόσου του λαβύρινθου στο 80% των περιπτώσεων ή των κεντρικών συνδέσεών του. Πρέπει να διακρίνεται από την απώλεια του αισθήματος ισορροπίας, τη ζάλη, την λιποθυμική τάση, την απώλεια συνείδησης ή τις διαταραχές της οράσεως.
Αιτιολογία - Συμπτώματα - Θεραπεία
Το σύνδρομο του ιλίγγου οφείλεται σε βλάβες του Περιφερικού και του Κεντρικού νευρικού συστήματος και χρήζει αναλυτικής ΩΡΛ και νευρολογικής εξέτασης.
Ι. Σύνδρομα Ιλίγγου από Περιφερικές Βλάβες
1.    Σύνδρομο Meniere (ή Ενδολεμφικός ύδρωπας). Προκαλείται από την διάταση του ενδολεμφικού χώρου του έσω ωτός. Δύο από τα γνωστά αίτια είναι η σύφιλη και η κάκωση της κεφαλής. Το κλασσικό σύνδρομο, συνίσταται σε επεισοδιακό ίλιγγο που διαρκεί 1-8 ώρες, Βαρηκοΐα για τις χαμηλές ηχητικές συχνότητες, 'Εμβοές' συνήθως χαμηλού τόνου που μοιάζει με 'φύσημα' και αίσθημα πίεσης στα αυτιά (βουητά).
Θεραπεία: Με χαμηλό σε χλωριούχο νάτριο διαιτολόγιο που σε μερικές περιπτώσεις ενισχύεται και με διουρητικά μπορεί να ελέγχονται τα συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Για τις περιπτώσεις που δεν ελέγχονται η χειρουργική αποσυμπίεσή του ασκού της έσω λέμφου είναι δυνατόν να επιφέρει ανακούφιση. 
2.    Λαβύρινθος
Το αίτιο παραμένει άγνωστο μολονότι συχνά ακολουθεί λοίμωξη της ανώτερης αναπνευστικής οδού και ασθενείς παρουσιάζουν συνεχή, συνήθως έντονο ίλιγγο που διαρκεί από λίγες μέρες έως μία βδομάδα και που συνοδεύεται από απώλεια της ακοής και εμβοές. Η ανάρρωση διαρκεί λίγες βδομάδες ενώ η ακοή από το αυτί με τη βλάβη είναι δυνατόν να αποκατασταθεί ή να παραμείνει μόνιμα ελαττωμένη.
Θεραπεία: Συμπτωματική. Επί ενδείξεως λοιμώδους νόσου προτείνεται αγωγή με αντιβιοτικά. 
3.    Αιθουσαία νευρωνίτιδα
Το αίτιο δεν έχει διευκρινιστεί. Προτάθηκε δε ως αίτιο η Ιογενής μονονευρίτιδα. Παρουσιάζεται με τη μορφή μιας συνήθως παροξυσμικής μορφής ιλίγγου χωρίς συνοδό βαρηκοΐα που είναι δυνατόν να επιμένει για μερικές μέρες ή βδομάδες πριν να υποχωρήσει.
Θεραπεία: Συμπτωματική.
4.    Τραυματικός Ίλιγγος
Το συνηθέστερο αίτιο ιλίγγου που ακολουθεί τραυματισμό της κεφαλής είναι η διάσειση λαβύρινθου. Τα συμπτώματα συνήθως αμβλύνονται μέσα σε λίγες μέρες. 
5.    Ίλιγγος μεταβολής της θέσης της κεφαλής
Αποτελεί εξαιρετικά σύνηθες ενόχλημα. Οφείλεται είτε σε ανεπάρκεια του σπονουλοβασικού συστήματος που οδηγεί σε ελλειμματική αιμάτωση είτε σε δυσλειτουργία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Κατά τυπικό τρόπο σε περιφερικές βλάβες παρατηρείται ένας λανθάνων χρόνος λίγων δευτερολέπτων που μεσολαβεί από την κίνηση της κεφαλής έως την εμφάνιση των συμπτωμάτων του ιλίγγου.
6.    Ακουστικά νευρινώματα
Αυτοί οι όγκοι του αιθουσαίου νεύρου συνοδεύονται συνήθως με αστάθεια, απώλεια ισορροπίας, ίλιγγο, εμβοές και ετερόπλευση βαρηκοΐα.
ΙΙ. Σύνδρομα Ιλίγγου που οφείλονται σε Κεντρικές Βλάβες
Συνήθη αίτια ιλίγγου είναι:
•    η αγγειακή νόσος του εγκεφαλικού στελέχους
•    η πολλαπλή σκλήρυνση 
•     όγκοι του εγκεφαλικού στελέχους και της παρεγκεφαλίδας και άλλα
ΙΙΙ. Άλλα αίτια
α. Υπογλυκαιμία
β. Διάφορα συστηματικά νοσήματα.
γ. Παρενέργεια ορισμένων φαρμάκων όπως αντιβιοτικά, παυσίπονα, ηρεμιστικά ή οινόπνευμα κ.α.
Αντιμετώπιση του ασθενούς με Ίλιγγο - Οδηγίες
Η συμπτωματική θεραπεία του ασθενούς με ίλιγγο είναι χρήσιμη για την μείωση του παθολογικού αυτού αισθήματος και την απάλειψη συμπτωμάτων απ' το φυτικό νευρικό σύστημα όπως ναυτία και έμετος.
•    Φαρμακευτική Αγωγή
Τα συνηθέστερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι τα αντισταμινικά, τα αντιχολινεργικά και τα καταπραϋντικά - υπνωτικά. Πρέπει δε να χορηγούνται μόνο για σύντομη χρονική περίοδο.
Σε οξύ βαρύ ίλιγγο, η διαζεπάμη. Ενδομυϊκώς είναι δυνατόν να προκαλέσει υποχώρηση της προσβολής. Για την ανακούφιση από τη ναυτία και τον έμετο συνήθως απαιτείται ένα αντιεμετικό που χορηγείται Ενδομυϊκώς ή με υπόθετο από το ορθό.
•    Γενικές Οδηγίες
Η παραμονή στο κρεβάτι είναι δυνατόν να περιορίσει τη βαρύτητα του οξέος ιλίγγου. Στο χρόνιο ή τον υποτροπιάζοντα ίλιγγο μία από τις καλύτερες θεραπείες είναι η φυσική άσκηση.
Η μυϊκή δραστηριότητα ενισχύει σε σημαντικό βαθμό την ικανότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος για αντιστάθμιση της λειτουργίας του λαβύρινθου και πρέπει να ενθαρρύνεται μόλις η ναυτία και ο έμετος υποχωρήσουν.
•    Χειρουργική Θεραπεία
Επιφυλάσσεται για τους ασθενείς που παραμένουν σε σημαντική αναπηρία παρά την εφαρμογή μακροχρόνιας φαρμακευτικής θεραπείας και σωματικής άσκησης.
Πηγή: www.iatronet.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για Νευρολόγους επισκευθείτε το www.ygeia.com.gr

ΝΕΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΕΣΤ ΠΑΠ

Το HPV τεστ αντικατέστησε, από τα τέλη του 2011, το τεστ Παπανικολάου στη γειτονική Τουρκία αλλά και στο μακρινό Μεξικό καθώς η εφαρμογή του έδειξε ότι έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ως μέθοδος προληπτικού ελέγχου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Εντός του 2012 αναμένεται να αντικαταστήσει το τεστ ΠΑΠ και στην Ολλανδία, την Ιταλία και στην περιοχή της Καταλονίας στην Ισπανία.
Το HPV τεστ, που πρέπει να γίνεται κάθε 5-6 χρόνια, έχει διπλάσια αποτελεσματικότητα από το τεστ ΠΑΠ και καλύπτει για διπλάσιο χρονικό διάστημα. Η διαφορά μεταξύ του HPV τεστ και του τεστ ΠΑΠ είναι ότι το πρώτο ανιχνεύει τους ογκογόνους τύπους του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων(ΗPV), ο οποίος ευθύνεται για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ενώ το δεύτερο εντοπίζει τις προκαρκινικές αλλοιώσεις.
Πάντως δεν θα πρέπει να πανικοβάλλονται οι γυναίκες που έλαβαν θετικό αποτέλεσμα στο HPV τεστ, επισήμανε ο καθηγητής μαιευτικής-γυναικολογίας στο ΑΠΘ Θεόδωρος Αγοραστός κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή την εβδομάδα κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας που έχει καθιερωθεί την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου.
Πηγή: http://news.pathfinder.gr/health

ΤΡΙΠΛΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΑΚΡΩΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Άγκυρα, Τουρκία
Ομάδα χειρουργών σε Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Αττάλειας πραγματοποίησε την πρώτη τριπλή μεταμόσχευση άκρων, κατά την οποία δύο χέρια και ένα πόδι συνδέθηκαν σε έναν 34χρονο που είχε ακρωτηριαστεί σε ηλεκτροπληξία.

Το εντυπωσιακό είναι ότι μια δεύτερη ομάδα του ίδιου νοσοκομείου πραγματοποίησε ταυτόχρονα την πρώτη μεταμόσχευση προσώπου στην Τουρκία.

Μάλιστα και στις δύο επεμβάσεις χρησιμοποιήθηκαν μοσχεύματα από τον ίδιο δότη, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο.

«Σήμερα βάλαμε την υπογραφή μας σε μια παγκόσμια επιτυχία» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Δρ Ισραφίλ Κουρτζεπχέ, διευθυντής του νοσοκομείου στο Πανεπιστήμιο της Μεσογείου. «Είναι η πρώτη φορά που μεταμοσχεύονται σε έναν ασθενή δύο χέρια και ένα πόδι» είπε.

Και οι δύο ασθενείς βρίσκονται σε «καλή κατάσταση» και αναρρώνουν στη μονάδα εντατικής θεραπείας, ανέφερε ο Δρ Ομέρ Οζκάν, επικεφαλής των δύο χειρουργικών ομάδων.

«Και στις δύο περιπτώσεις, έχουμε μπροστά μας μια κρίσιμη περίοδο 10 με 15 ημερών. Αν τα καταφέρουμε θα γράψουμε ιστορία» δήλωσε.,

Σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, λήπτης των τριών άκρων είναι ένας 34χρονος που είχε χάσει τα δύο χέρια και ένα πόδι σε ηλικία 11 ετών, όταν έπαθε ηλεκτροπληξία στις γραμμές ηλεκτροδότησης.

Λήπτης του νέου προσώπου είναι ένας έφηβος που υπέστη εγκαύματα ως μωρό όταν πήρε φωτιά το σπίτι του.

Η πρώτη διπλή μεταμόσχευση χεριών στον κόσμο πραγματοποιήθηκε το 2008 στη Γερμανία, ενώ η πρώτη διπλή μεταμόσχευση χεριών ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 2011 στην Ισπανία.

Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί επίσης περισσότερες από δέκα ολικές μεταμοσχεύσεις προσώπου, η πρώτη από τις οποίες ανακοινώθηκε το 2005 στη Γαλλία.

Οι μεταμοσχεύσεις άκρων και προσώπων παραμένουν αμφιλεγόμενες σε ορισμένες χώρες, δεδομένου ότι δεν είναι απαραίτητες για την επιβίωση του ασθενή και ενέχουν τον κίνδυνο απόρριψης των μοσχευμάτων ή εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων.

Πηγή: http://health.in.gr

ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

‘Κι όσο κοιτάζουν τόσο πιο πολύ απορούν πώς ένα τόσο δα κεφάλι κουβαλάει όσα γνωρίζει’
-Oliver Goldsmith-
Όπως είναι γνωστό, η ιατρική επιστήμη έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο, βελτιώνοντας την υγεία και κατ’ επέκταση την ποιότητα ζωής του.
Τι σημαίνει όμως ‘άνθρωπος’ στην ιατρική;
Μια απλή απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι η εξής: ‘ο άνθρωπος είναι η λεπτομερής συμπεριφορά ενός συνόλου νευρικών κυττάρων’!
Η αντίληψη αυτή, αν και προκαλεί έκπληξη στους περισσότερους ανθρώπους ανταποκρίνεται στην επιστημονική πεποίθηση ότι η νόησή μας - η συμπεριφορά του εγκεφάλου μας - μπορεί να εξηγηθεί μέσα από τις αλληλεπιδράσεις των νευρικών και άλλων κυττάρων και των μορίων που σχετίζονται μ’ αυτά.
Από δεδομένα που προέρχονται από τον πειραματισμό στα ζώα, από τη νευροχειρουργική του ανθρώπου, την τοπική χρησιμοποίηση χημικών ουσιών, τη μελέτη παθολoγικών κλινικών εικόνων στις οποίες αντιστοιχούν βλάβες ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι καθεμία από τις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου είναι ειδικευμένη στο να επιτελεί μια ορισμένη λειτουργία (κίνησης, αίσθησης, όρασης, ακοής, ομιλίας κ.ά).
Πρόκειται όμως πάντα για ειδικότητες που υπερισχύουν σε ορισμένες περιοχές εφόσον δεν υπάρχει μια διαίρεση ούτε ανατομική ούτε πολύ λιγότερο λειτουργική μεταξύ των διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου: έτσι κάθε λειτουργία που ρυθμίζεται από τον εγκέφαλο αν και εδράζεται κυρίως σε μια ορισμένη περιοχή του, στην πραγματικότητα αντιπροσωπεύει πάντα το αποτέλεσμα πολύπλοκων λειτουργιών που εμπλέκουν ολόκληρη την εγκεφαλική ουσία.
Χάριν ακριβώς σ’ αυτή τη λειτουργική συμμετοχή ολόκληρου του εγκεφαλικού ιστού μπορεί να παρατηρηθεί σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής η εμφάνιση συμπληρωματικών δραστηριοτήτων, όταν το ειδικό κέντρο που είναι αρμόδιο για μια ορισμένη λειτουργία καταστραφεί.
Ας προσπαθήσουμε όμως σ΄ αυτό το σημείο να εξηγήσουμε λίγο πιο αναλυτικά πώς λειτουργεί αυτή η πολύπλοκη και θαυμαστή μηχανή, ο εγκέφαλος. Πρέπει προηγουμένως να σημειωθεί ότι παρά τις μελέτες που έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται πάνω στους μηχανισμούς λειτουργίας του εγκεφάλου υπάρχουν ακόμα σκοτεινά σημεία και ανεξερεύνητες πτυχές του• αυτό το μυστήριο άλλωστε που καλύπτει τον εγκέφαλο αποτελεί ένα μέρος της μαγείας του.
Για να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε μερικά βασικά στοιχεία για τα κύρια δομικά συστατικά του, τους νευρώνες. Άλλωστε σύμφωνα με τον Idan Segev, ‘η λειτουργία του εγκεφάλου δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τη λειτουργία των βασικών του μονάδων, των νευρικών κυττάρων’. Ο εγκέφαλος αποτελείται από δισεκατομμύρια νευρώνες με πάρα πολλές συνάψεις μεταξύ τους.
Ιστολογικά ένας νευρώνας αποτελείται από 3 μέρη: Tο κυτταρικό σώμα, τους δενδρίτες και τον νευράξονα. Μέσω των δενδριτών μπορούν να επιτευχθούν εκατοντάδες διασυνδέσεις.
Οι νευρώνες συμμετέχουν ενεργά στη μεταβίβαση διαφόρων ηλεκτροχημικών ερεθισμάτων, μέσα από υποδοχείς που υπάρχουν ώστε να περνούν τα μηνύματα. Οι υποδοχείς αυτοί προσλαμβάνουν ορισμένες ουσίες που εκκρίνονται από τον οργανισμό ανάλογα με την εκάστοτε περίσταση και διεγείρουν τα αντίστοιχα συναισθήματα (άγχος, θλίψη, χαρά κ.λ.π.). Τα διάφορα συναισθήματα επομένως είναι προϊόντα των χημικών διεργασιών που γίνονται στο εσωτερικό του Κ.Ν.Σ., δεν είναι άυλες καταστάσεις.
Σ΄ αυτή τη λειτουργία του εγκεφάλου στηρίχτηκαν σε παλαιότερες εποχές ορισμένοι νευροχειρουργοί για τη ‘θεραπεία’ ψυχασθενών: με τις λεγόμενες λοβοτομές, αφαιρούσαν ένα μέρος του εγκεφαλικού φλοιού που είναι υπεύθυνο για την επιθετικότητα. Βέβαια η επιθετικότητα εξαλείφονταν και μαζί μ’αυτήν και η ανθρώπινη διάσταση του ασθενούς που έχανε την επαφή με το περιβάλλον του!
Σήμερα δεν χρησιμοποιούνται αυτές οι βάρβαρες τεχνικές, ωστόσο η φύση της θεραπείας παραμένει η ίδια: τα διάφορα ψυχοφάρμακα π.χ. αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά κ.λ.π. μπλοκάρουν συγκεκριμένους υποδοχείς, τροποποιώντας τη διαδικασία πρόσληψης ουσιών και κατά συνέπεια τροποποιώντας το συναίσθημα.
Δηλαδή αποκλειστικά και μόνο ο εγκέφαλος καθορίζει τη συμπεριφορά μας;
Μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ότι η σκέψη και η νόηση είναι συνάρτηση μόνο της λειτουργίας του εγκεφάλου και ξέραμε ότι το πρωταρχικό όργανο που εμπλέκεται σ΄ αυτές τις λειτουργίες είναι το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Σήμερα όμως μπορούμε να πούμε ότι η νόηση, τα συναισθήματα αλλά και όλες οι ενδοψυχικές λειτουργίες είναι συνάρτηση όλου του σώματος, όχι μόνο του εγκεφάλου, έστω και αν ο τελευταίος παίζει συντονιστικό και κυρίαρχο ρόλο.
Ας πάρουμε το παράδειγμα του δέρματος, που είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά όργανα μετά τον εγκέφαλο. Τα δερματικά ερεθίσματα που δέχεται το άτομο από τη στιγμή της γέννησης και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην παιδική ηλικία θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που αυτό θα αισθάνεται και θα σκέφτεται. Ο εγκέφαλος θα είναι και εδώ ο βασικός συντονιστής, αλλά όχι και το αποκλειστικό όργανο από το οποίο εξαρτάται η σκέψη ή το συναίσθημα!
Εγκέφαλος εναντίον Η/Υ !
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της πολυπλοκότητας του εγκεφάλου, αρκεί να δούμε πώς γίνεται η επεξεργασία μιας π.χ. οπτικής πληροφορίας: η εικόνα αποτελεί το οπτικό ερέθισμα που δημιουργείται στο μάτι• το ερέθισμα αυτό μεταφράζεται σε ηλεκτρονικούς και χημικούς παλμούς που καταλήγουν σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου. Ο οπτικός φλοιός δέχεται αυτά τα ερεθίσματα και ενημερώνει το σύνολο του εγκεφάλου.
Έτσι όλες οι άλλες περιοχές του εγκεφάλου που ασχολούνται με τελείως διαφορετικά ερεθίσματα (π.χ. κέντρο μνήμης) ενημερώνονται γι΄ αυτό και ανατροφοδοτούν με πληροφορίες τον οπτικό φλοιό ο οποίος συνδυάζει όλα τα σήματα και δίνει την τελική πληροφορία. Η παραπάνω διεργασία γίνεται σε απειροελάχιστο χρονικό διάστημα.
Μα αυτό δεν μπορεί να το κάνει και ένας Η/Υ;
Πράγματι, οι Η/Υ όταν δέχονται μια πληροφορία, τη συνδυάζουν με ότι έχουν στην μνήμη και βγάζουν ένα αποτέλεσμα.
Σε αυτό το σημείο μπορούμε να πούμε ότι ο εγκέφαλος προσομοιάζει με τη λειτουργία του Η/Υ. Μέχρι εδώ όμως έχουμε ξεχάσει τη σημαντικότερη ίσως λειτουργία του εγκεφάλου που όχι μόνο διαφοροποιεί τον άνθρωπο αλλά τον κάνει ασύγκριτα ανώτερο από τον Η/Υ: και αυτή είναι η δυνατότητα να παίρνει πρωτοβουλίες και να δημιουργεί κάτι δικό του χωρίς να του έχει ζητηθεί.
Ο εγκέφαλος δε συσχετίζει και συγκρίνει μόνο - όπως οι Η/Υ - αλλά μέσα από αυτό το συσχετισμό μπορεί να δημιουργήσει. Βέβαια δεν αμφισβητούμε πως υπάρχουν Η/Υ των οποίων η ικανότητα συσχετισμού πληροφοριών ξεπερνάει αυτή του ανθρώπου. Η δημιουργικότητα όμως είναι αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε πολλές σελίδες περιγράφοντας τους λειτουργικούς μηχανισμούς του εγκεφάλου, ωστόσο και πάλι η αναφορά μας θα ήταν ελλιπής: η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αποτυπωθεί, αφού άλλωστε δεν είναι λίγοι οι άγνωστοι μηχανισμοί, που διεγείρουν το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Ακόμη όμως και αυτή η μικρή περιγραφή είναι αρκετή για να αντιληφθούμε το μεγαλείο του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Πηγή: www.iatronet.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για Νευρολόγους επισκευθείτε το www.ygeia.com.gr

ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟ ΡΟΔΙ

Ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες έχουν τα ρόδια. Δύο νέες μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να προστατεύουν τις γυναίκες από την ανάπτυξη ορμονοεξαρτώμενου καρκίνου του μαστού και να βοηθήσουν τους άντρες να αντιμετωπίσουν καλύτερα τον καρκίνο του προστάτη.

Η πρώτη από τις μελέτες πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο, από επιστήμονες του Ερευνητικού Προγράμματος για τον Καρκίνο του Μαστού της πόλης Χόουπ, στο Ντουάρτε της Καλιφόρνιας. Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Cancer Prevention Research», πειράματα στο εργαστήριο έδειξαν ότι τα ρόδια περιέχουν ορισμένες χημικές ουσίες οι οποίες προστατεύουν από τον καρκίνο του μαστού, με την ισχυρότερη δράση να ασκείται από το ελλαγικό οξύ. Η ουσία αυτή αναστέλλει την αρωματάση _ ένα ένζυμο που σχετίζεται με την ανάπτυξη ορμονοεξαρτώμενου καρκίνου του μαστού.

Όπως δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Σιουάν Τσεν, «μας εξέπληξε το εύρημά μας, διότι έως τώρα ξέραμε ότι αντικαρκινική δράση ασκούν οι φυτοχημικές ουσίες άλλων φρούτων, όπως τα σταφύλια. Όμως οι φυτοχημικές ουσίες των ροδιών είναι εντελώς διαφορετικές και δεν πιστεύαμε ότι μπορούν να έχουν τις ίδιες ιδιότητες».

«Αν και τα ευρήματα αυτά είναι προκαταρκτικά, καλό θα ήταν να προσπαθήσουν οι γυναίκες να καταναλώνουν ρόδια για να προστατευθούν από την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, ίσως και άλλων οργάνων», πρόσθεσε ο δρ Γκάρι Στόουνερ, καθηγητής στο Τμήμα Εσωτερικής Παθολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο. «Δεν έχει καταγραφεί κάποια παρενέργεια από την κατανάλωση ροδιών και εάν στα οφέλη τους προστίθεται και η προστασία από τον καρκίνο, οι γυναίκες έχουν πολλούς λόγους να τα καταναλώνουν».

Η δεύτερη μελέτη πραγματοποιήθηκε από ουρολόγους του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA). Όπως έδειξε, οι άντρες με καρκίνο του προστάτη που έπιναν ένα ποτήρι χυμό ροδιού την ημέρα παρουσίαζαν πολύ βραδύτερη αύξηση στα επίπεδα του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στο αίμα τους.

Το PSA είναι μια ουσία που παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη, είτε αυτά είναι υγιή είτε έχουν γίνει καρκινικά. Ωστόσο, τα καρκινικά προστατικά κύτταρα την παράγουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, γι' αυτό και το PSA χρησιμοποιείται ως καρκινικός δείκτης.

«Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η κατανάλωση του χυμού από ρόδια επιβράδυνε την ανάπτυξη των όγκων και η επιβράδυνση αυτή ήταν εμφανής στο PSA», σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Άλαν Πάντουκ. «Είναι πολύ λίγα αυτά που μπορεί να κάνει ένας άντρας για να προστατευθεί από έναν ενεργό καρκίνο του προστάτη _ και μολονότι το εύρημά μας μόνον οριστικό δεν μπορεί να θεωρηθεί, δεν υπάρχει ιατρικός λόγος για να μη δοκιμάσουν οι πάσχοντες τον χυμό».

«Το μόνο πιθανό μειονέκτημα του χυμού από ρόδια είναι ότι περιέχει αρκετές θερμίδες, αλλά εάν έχει ένας άντρας καρκίνο του προστάτη, οι θερμίδες μάλλον δεν είναι το κύριο μέλημά του», συνηγορεί ο δρ Σάιμον Χαλ, διευθυντής του Κέντρου Μελέτης & Υγείας του Προστάτη Deane στο Ιατρικό Κέντρο Mount Sinai, στη Νέα Υόρκη.

Πηγή: http://www.pame.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για διαιτολόγους επισκευθείτε το ygeia.com.gr

Ο ΧΥΜΟΣ ΤΟΥ ΛΕΜΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ 10.000 ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ 11 ΕΙΔΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ

Το  λεμόνι, είναι ένα θαυματουργό προϊόν στο να σκοτώνει τα  καρκινογόνα  κύτταρα. Είναι 10.000 φορές ισχυρότερο από τη  χημειοθεραπεία, γιατί δεν  το αποδεχόμαστε αυτό; Διότι υπάρχουν  οργανισμοί που ενδιαφέρονται να  ανακαλύψουν μια συνθετική ουσία, που να  τους επιτρέπει να αποκτήσουν  κέρδη φανταστικά!Γι' αυτό και από τώρα μπορείς να βοηθήσεις ένα φίλο σου που το χρειάζεται, να τον πληροφορήσεις για τη χρησιμότητα του χυμού λεμονιού για την πρόληψη της ασθένειας. Δεν προξενεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας.
Την επόμενη  φορά που επιθυμείς να πιεις χυμό, ζήτα  φυσικό χυμό λεμονιού χωρίς  συντηρητικά. Πόσα άτομα πεθαίνουν ενώ το  μυστικό αυτό παραμένει  φυλαγμένο, με καχυποψία, ώστε να μη θέσει σε  κίνδυνο τα κέρδη  εκατομμυρίων των μεγάλων φαρμακευτικών επιχειρήσεων!
Όπως  γνωρίζετε πολύ καλά, η λεμονιά  είναι χαμηλή. Δεν καταλαμβάνει μεγάλο  χώρο. Όλοι τη γνωρίζουν σαν  λεμονιά. Το φρούτο του είναι ένα κιτρικό  προϊόν με διαφορετικές όψεις,  το εσωτερικό του μπορεί να φαγωθεί άμεσα ή  να επεξεργαστεί για την  παραγωγή ποτών, αναψυκτικών, γλυκισμάτων κλπ.  Το σημαντικό σε αυτό το  φυτό οφείλεται στα ισχυρά αντικαρκινογόνα  αποτελέσματά του. Και ακόμα  και εάν του αποδίδονται περισσότερες  χημικές ιδιότητες, το σημαντικότερο  αυτού είναι δράση του πάνω στις  κύστες και τους όγκους. Το φυτό  αποτελεί μια θεραπευτική αγωγή για τον  καρκίνο, δοκιμασμένο σε καρκίνους  όλων των μορφών. Υπάρχουν ορισμένοι  που το συνιστούν για όλες τις  μορφές καρκίνου. Επιπλέον το θεωρούν σαν  έναν παράγοντα αντιμικροβιακού  ευρέος φάσματος, κατά των μολύνσεων των  βακτηριδίων και όγκων, ικανό  στην καταπολέμηση των εσωτερικών παρασίτων  και σκουληκιών, ρυθμιστή τη  υψηλής αρτηριακής πίεσης, είναι  αντικαταθλιπτικό και καταπολεμά το άγχος  και τις νευρικές διαταραχές.
Η  πηγή αυτής της πληροφορίας είναι  εντυπωσιακή: προέρχεται από έναν εκ  των μεγαλύτερων φαρμακευτικών  εταιρειών στον κόσμο που διαβεβαιώνει ότι  μετά από 20 χρόνια  εργαστηριακών μελετών, που πραγματοποιήθηκαν από το  1970 και συνακόλουθα  έτη.
Τα  εξαχθέντα συμπεράσματα ήταν:  καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων,  συμπεριλαμβανομένων, του εντέρου κόλον, του στήθους,  του προστάτη, των  πνευμόνων και του παγκρέατος. Tα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης  των καρκινογόνων κυττάρων από ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, που χρησιμοποιείται συνήθως στον κόσμο όλο.
Το  πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι  ότι με τον εξαγόμενο χυμό  λεμονιού καταστρέφονται μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα και δεν επιδρά στα υγιή.

Πηγή: http://www.infospoudes.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για διαιτολόγους επισκευθείτε το ygeia.com.gr

ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΡΥΖΙ

Η αλβουμίνη, πρωτεΐνη που παράγεται από τον ορό του ανθρώπινου αίματος και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πολλών παθήσεων, είναι πιθανό να μπορεί να δημιουργηθεί και από σπόρους ρυζιού.Αυτό υποστηρίζουν Κινέζοι επιστήμονες, οι οποίοι κατάφεραν να τροποποιήσουν γενετικά σπόρους ρυζιού, με αποτέλεσμα να παραγάγουν υψηλά επίπεδα της συγκεκριμένης πρωτεΐνης, αντίσοιχης με αυτήν που παράγεται φυσικά από το ανθρώπινο αίμα. Στη συνέχεια την εξήγαγαν από τους σπόρους, συγκεντρώνοντας κατά μέσο όρο 2,75 γραμμάρια ανά κιλό ρυζιού.
Η αλβουμίνη χρησιμοποιείται στη θεραπεία εγκαυμάτων, αιμορραγικού σοκ, τραυμάτων  και ηπατικών ασθενειών. Η χρήση της «φυτικής» πρωτεΐνης θα περιορίσει τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών, όπως ηπατίτιδα και ΑIDS, μέσω των μμεταγγίσεων αίματος.
Η ποσότητα αλβουμίνης που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών παγκοσμίως είναι περίπου 500 τόνοι το χρόνο με αυξανόμενες τάσεις, μια ποσότητα που είναι δύσκολο να καλυφθεί.

Πηγή: http://www.infospoudes.gr
Για περισσότερες πληροφορίες για αιματολόγους επισκευθείτε το ygeia.com.gr