Tα αυτιά δεν είναι υπεύθυνα μόνο για την ακοή, αλλά και, σε μεγάλο μέρος, για την ισορροπία και την αίσθηση της κίνησης.
Tα αυτιά δεν είναι υπεύθυνα μόνο για την ακοή, αλλά και, σε μεγάλο μέρος, για την ισορροπία και την αίσθηση της κίνησης. Όποιος έχει στη ζωή του περάσει ίλιγγο, ξέρει καλά τι σημαίνει αυτή η εμπειρία. Πολλοί ασθενείς τη θεωρούν τόσο άσχημη, όσο το έμφραγμα! Το αυτί λοιπόν, το τόσο ευαίσθητο όργανο της ακοής και της ισορροπίας, απαιτεί ιδιαίτερη προφύλαξη το καλοκαίρι, καθώς το νερό- τόσο στη θάλασσα όσο και στις πισίνες- αλλά και οι βουτιές στα βαθιά μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα που θα χαλάσουν τις διακοπές μας...
«Το αυτί μπορεί να μολυνθεί από βακτήρια, μύκητες ή ιούς, αλλά και να υποστεί άλλες βλάβες που σχετίζονται με τη θάλασσα και τις δραστηριότητες του καλοκαιριού.
Τη μεγαλύτερη ευαισθησία παρουσιάζει το έξω ους, λόγω της άμεσης επαφής του με το νερό της θάλασσας ή της πισίνας. Ακόμη και στα πιο καθαρά νερά να κολυμπήσουμε, υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει νερό μέσα στο αυτί μας και να προκαλέσει λοιμώξεις», εξηγεί ο Θωμάς Νικολόπουλος, χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος στο Νοσοκομείο «Αττικό» και επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι διάφοροι τύποι λοίμωξης που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι:
Εξωτερική ωτίτιδα ή «αυτί του κολυμβητή»
Τα αυτιά βουλώνουν στο νερό επειδή το κερί τους (κυψελίδα) παίρνει νερό και διαστέλλεται (μεγαλώνει), στερεοποιείται και φράζει την είσοδο του ήχου (κανάλι).
Βέβαια, εξωτερική ωτίτιδα μπορούμε να πάθουμε ακόμη κι αν τα αυτιά μας είναι τελείως καθαρά. Καλό θα ήταν εάν υπάρχει κάποια γνωστή ευαισθησία στα αυτιά σε σχέση με το νερό, πριν από τις διακοπές να γίνεται ειδικός καθαρισμός από έναν ωτορινολαρυγγολόγο. Μερικές φορές βοηθούν οι ειδικές ωτασπίδες για πισίνες και θάλασσα που διατίθενται στα περισσότερα καταστήματα με είδη θαλάσσης και στα φαρμακεία. Η εξωτερική ωτίτιδα είναι ένας τύπος μόλυνσης του έξω ακουστικού πόρου και είναι γνωστή με το όνομα «το αυτί του κολυμβητή». Μπορεί να οφείλεται σε έκθεση σε βρώμικο νερό ή σε μηχανικό τραυματισμό λόγω «κακού» καθαρισμού του αυτιού με μπατονέτα.
Ο μολυσματικός παράγοντας μπορεί να είναι μύκητας ή βακτήριο. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικό (από ΩΡΛ) καθαρισμό του ακουστικού πόρου, αντιβιοτικά, κυρίως τοπικά με τη μορφή σταγόνων και κάποιες φορές και από το στόμα, εάν η μόλυνση οφείλεται σε βακτήριο, αντιμυκητιασική αγωγή εάν το λοιμογόνο αίτιο είναι μύκητας, παυσίπονα και πλήρη αποφυγή επαφής με το νερό (ακόμη και στο λούσιμο).
Βύσματα κυψελίδας (κερί)
Η λειτουργία αυτού του κεριού που εκκρίνει το αυτί μας (κηρώδης έκκριση) και ενίοτε προκαλεί προβλήματα είναι ο αυτοκαθαρισμός του έξω ακουστικού πόρου. Ωστόσο, το κερί μπορεί να συσσωρεύεται προκαλώντας συμπτώματα μεταξύ των οποίων ήπια κώφωση και αίσθηση ότι το αυτί είναι βουλωμένο. Η κατάσταση αυτή είναι ακίνδυνη και αντιμετωπίζεται εύκολα, μερικές φορές μάλιστα χωρίς καμία παρέμβαση. Αν όμως με τη θάλασσα ή την πισίνα «κολλήσουμε» κάποιο μικρόβιο ή μύκητα, το κερί είναι ένας ακόμα επιβαρυντικός παράγοντας για να πάθουμε μια άσχημη εξωτερική ωτίτιδα.
Πιο ευαίσθητοι σε αυτήν την κατάσταση είναι όσοι έχουν την τάση (οργανικό αίτιο) να παράγουν περισσότερη κυψελίδα, έχουν πιο στενό ακουστικό πόρο από το κανονικό, έχουν τρίχες στον ακουστικό πόρο και όσοι εργάζονται σε περιβάλλον με πολλή σκόνη. Για να μειωθούν οι πιθανότητες, θα πρέπει να αποφεύγουμε ή να προσέξουμε ιδιαίτερα τον καθαρισμό του ακουστικού πόρου με μπατονέτες καθώς η χρήση τους μπορεί να συμπιέσει τη συσσωρευμένη κυψελίδα.
Η θεραπεία γίνεται είτε με σταγόνες που ρευστοποιούν το κερί και ειδικό καθαρισμό, είτε με χρήση ειδικής σύριγγας που διοχετεύει νερό (θερμοκρασίας σώματος) στον ακουστικό πόρο το οποίο παρασύρει προς τα έξω την κυψελίδα, είτε με την αποβολή του κεριού με τη χρήση συσκευής αναρρόφησης ή ειδικού αγκίστρου από ΩΡΛ, ενώ μεγάλες ποσότητες σκληρής κυψελίδας χρήζουν πάλι καθαρισμού από γιατρό ΩΡΛ.
Οξεία μέση ωτίτιδα
Η μέση ωτίτιδα είναι η λοίμωξη του μέσου ωτός που μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Τα παιδιά πολύ συχνά προσβάλλονται από οξεία μέση ωτίτιδα καθώς αυτή προκαλείται από κρυολόγημα και βούλωμα της «ευσταχιανής σάλπιγγας», όπως επίσης συχνά οφείλεται σε υπερμεγέθη κρεατάκια. Η αιτία μπορεί να είναι ιός ή βακτήριο. Τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα στη μέση ωτίτιδα διότι η σάλπιγγά τους είναι κοντύτερη, στενότερη και πιο οριζόντια απ΄ ό,τι των ενηλίκων.
Η μέση ωτίτιδα μπορεί να επιφέρει πολύ έντονο πόνο, κακουχία, βαρηκοΐα, πυρετό, ανορεξία, και άσχημη γενική διάθεση του ασθενούς. Σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορεί να σπάσει το τύμπανο και τότε βλέπουμε πύον να τρέχει από το αυτί. Συγχρόνως, τα περισσότερα συμπτώματα περνάνε ή γίνονται πολύ πιο ήπια.
Η εν λόγω κατάσταση δεν θα πρέπει να προκαλεί πανικό, αφού συνήθως το τύμπανο επουλώνεται μόνο του. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως παυσίπονα, αντιβιοτικά που χορηγούνται από το στόμα, ενίοτε ωτικές σταγόνες, αποσυμφορητικά της μύτης και παρακολούθηση από ειδικό ΩΡΛ.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τη σοβαρότητα που παρουσιάζουν αυτές οι λοιμώξεις όσον αφορά τους διαβητικούς. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και άλλα σοβαρά νοσήματα μπορεί να είναι επιρρεπείς σε πολύ σοβαρές λοιμώξεις του αυτιού όπως είναι η κακοήθης εξωτερική ωτίτιδα και γι΄ αυτό πρέπει να προσέχουν πολύ- εδώ καθαρισμός με πλύσεις απαγορεύεται ακόμη και α πό ειδικό ΩΡΛ!
Αιθουσαία λαβυρινθίτιδα
Το έσω ους περιλαμβάνει το όργανο της ισορροπίας, τον αποκαλούμενο λαβύρινθο, που αποτελείται από την αίθουσα και τρεις ημικυκλικούς σωλήνες γεμάτους με ένα υγρό που ονομάζεται «ενδόλεμφο». Οι σωλήνες αυτοί διατάσσονται στον χώρο με διαφορετική γωνία. Σε κάθε κίνηση της κεφαλής η ροή του υγρού μέσα στον λαβύρινθο πληροφορεί τον εγκέφαλο πόσο μακριά, πόσο γρήγορα και προς ποια κατεύθυνση κινείται το κεφάλι. Η εν λόγω πληροφορία διαβιβάζεται στον εγκέφαλο μέσω του αιθουσαίου νεύρου. Η προσβολή αυτού του νεύρου, που συχνότερα προκαλείται από κάποιον ιό, ονομάζεται αιθουσαία νευρωνίτιδα. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο αιφνίδιος ίλιγγος (ζάλη τόσο έντονη που χάνεις την ισορροπία) και μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και εμετό. Συνήθως με αυτά τα συμπτώματα πηγαίνουμε σε παθολόγο ή νευρολόγο, αλλά είναι «δουλειά» ΩΡΛ. Ένα άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι τα μάτια να πηγαίνουν από μόνα τους προς μία πλευρά του κεφαλιού. Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση και φάρμακα για την καταπολέμηση του ιλίγγου. Κατόπιν χρειάζεται ειδικός έλεγχος από ΩΡΛ. Βέβαια πρέπει να έχουμε πάντα υπ΄ όψιν μας ότι μια ζαλάδα μπορεί να κρύβει ή να μας προειδοποιεί για ακόμη σοβαρότερες καταστάσεις, όπως είναι το έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να μας κάνουν οι βουτιές, ιδίως σε ερασιτέχνες επίδοξους ψαροντουφεκάδες! Από τρύπα στο τύμπανο και ωτίτιδα, μέχρι λαβυρινθίτιδα και απώλεια της ακοής! Προσοχή, λοιπόν, για να περάσουμε ένα όμορφο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
Tα αυτιά δεν είναι υπεύθυνα μόνο για την ακοή, αλλά και, σε μεγάλο μέρος, για την ισορροπία και την αίσθηση της κίνησης. Όποιος έχει στη ζωή του περάσει ίλιγγο, ξέρει καλά τι σημαίνει αυτή η εμπειρία. Πολλοί ασθενείς τη θεωρούν τόσο άσχημη, όσο το έμφραγμα! Το αυτί λοιπόν, το τόσο ευαίσθητο όργανο της ακοής και της ισορροπίας, απαιτεί ιδιαίτερη προφύλαξη το καλοκαίρι, καθώς το νερό- τόσο στη θάλασσα όσο και στις πισίνες- αλλά και οι βουτιές στα βαθιά μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα που θα χαλάσουν τις διακοπές μας...
«Το αυτί μπορεί να μολυνθεί από βακτήρια, μύκητες ή ιούς, αλλά και να υποστεί άλλες βλάβες που σχετίζονται με τη θάλασσα και τις δραστηριότητες του καλοκαιριού.
Τη μεγαλύτερη ευαισθησία παρουσιάζει το έξω ους, λόγω της άμεσης επαφής του με το νερό της θάλασσας ή της πισίνας. Ακόμη και στα πιο καθαρά νερά να κολυμπήσουμε, υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει νερό μέσα στο αυτί μας και να προκαλέσει λοιμώξεις», εξηγεί ο Θωμάς Νικολόπουλος, χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος στο Νοσοκομείο «Αττικό» και επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι διάφοροι τύποι λοίμωξης που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι:
Εξωτερική ωτίτιδα ή «αυτί του κολυμβητή»
Τα αυτιά βουλώνουν στο νερό επειδή το κερί τους (κυψελίδα) παίρνει νερό και διαστέλλεται (μεγαλώνει), στερεοποιείται και φράζει την είσοδο του ήχου (κανάλι).
Βέβαια, εξωτερική ωτίτιδα μπορούμε να πάθουμε ακόμη κι αν τα αυτιά μας είναι τελείως καθαρά. Καλό θα ήταν εάν υπάρχει κάποια γνωστή ευαισθησία στα αυτιά σε σχέση με το νερό, πριν από τις διακοπές να γίνεται ειδικός καθαρισμός από έναν ωτορινολαρυγγολόγο. Μερικές φορές βοηθούν οι ειδικές ωτασπίδες για πισίνες και θάλασσα που διατίθενται στα περισσότερα καταστήματα με είδη θαλάσσης και στα φαρμακεία. Η εξωτερική ωτίτιδα είναι ένας τύπος μόλυνσης του έξω ακουστικού πόρου και είναι γνωστή με το όνομα «το αυτί του κολυμβητή». Μπορεί να οφείλεται σε έκθεση σε βρώμικο νερό ή σε μηχανικό τραυματισμό λόγω «κακού» καθαρισμού του αυτιού με μπατονέτα.
Ο μολυσματικός παράγοντας μπορεί να είναι μύκητας ή βακτήριο. Η θεραπεία περιλαμβάνει ειδικό (από ΩΡΛ) καθαρισμό του ακουστικού πόρου, αντιβιοτικά, κυρίως τοπικά με τη μορφή σταγόνων και κάποιες φορές και από το στόμα, εάν η μόλυνση οφείλεται σε βακτήριο, αντιμυκητιασική αγωγή εάν το λοιμογόνο αίτιο είναι μύκητας, παυσίπονα και πλήρη αποφυγή επαφής με το νερό (ακόμη και στο λούσιμο).
Βύσματα κυψελίδας (κερί)
Η λειτουργία αυτού του κεριού που εκκρίνει το αυτί μας (κηρώδης έκκριση) και ενίοτε προκαλεί προβλήματα είναι ο αυτοκαθαρισμός του έξω ακουστικού πόρου. Ωστόσο, το κερί μπορεί να συσσωρεύεται προκαλώντας συμπτώματα μεταξύ των οποίων ήπια κώφωση και αίσθηση ότι το αυτί είναι βουλωμένο. Η κατάσταση αυτή είναι ακίνδυνη και αντιμετωπίζεται εύκολα, μερικές φορές μάλιστα χωρίς καμία παρέμβαση. Αν όμως με τη θάλασσα ή την πισίνα «κολλήσουμε» κάποιο μικρόβιο ή μύκητα, το κερί είναι ένας ακόμα επιβαρυντικός παράγοντας για να πάθουμε μια άσχημη εξωτερική ωτίτιδα.
Πιο ευαίσθητοι σε αυτήν την κατάσταση είναι όσοι έχουν την τάση (οργανικό αίτιο) να παράγουν περισσότερη κυψελίδα, έχουν πιο στενό ακουστικό πόρο από το κανονικό, έχουν τρίχες στον ακουστικό πόρο και όσοι εργάζονται σε περιβάλλον με πολλή σκόνη. Για να μειωθούν οι πιθανότητες, θα πρέπει να αποφεύγουμε ή να προσέξουμε ιδιαίτερα τον καθαρισμό του ακουστικού πόρου με μπατονέτες καθώς η χρήση τους μπορεί να συμπιέσει τη συσσωρευμένη κυψελίδα.
Η θεραπεία γίνεται είτε με σταγόνες που ρευστοποιούν το κερί και ειδικό καθαρισμό, είτε με χρήση ειδικής σύριγγας που διοχετεύει νερό (θερμοκρασίας σώματος) στον ακουστικό πόρο το οποίο παρασύρει προς τα έξω την κυψελίδα, είτε με την αποβολή του κεριού με τη χρήση συσκευής αναρρόφησης ή ειδικού αγκίστρου από ΩΡΛ, ενώ μεγάλες ποσότητες σκληρής κυψελίδας χρήζουν πάλι καθαρισμού από γιατρό ΩΡΛ.
Οξεία μέση ωτίτιδα
Η μέση ωτίτιδα είναι η λοίμωξη του μέσου ωτός που μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Τα παιδιά πολύ συχνά προσβάλλονται από οξεία μέση ωτίτιδα καθώς αυτή προκαλείται από κρυολόγημα και βούλωμα της «ευσταχιανής σάλπιγγας», όπως επίσης συχνά οφείλεται σε υπερμεγέθη κρεατάκια. Η αιτία μπορεί να είναι ιός ή βακτήριο. Τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα στη μέση ωτίτιδα διότι η σάλπιγγά τους είναι κοντύτερη, στενότερη και πιο οριζόντια απ΄ ό,τι των ενηλίκων.
Η μέση ωτίτιδα μπορεί να επιφέρει πολύ έντονο πόνο, κακουχία, βαρηκοΐα, πυρετό, ανορεξία, και άσχημη γενική διάθεση του ασθενούς. Σε πιο προχωρημένο στάδιο μπορεί να σπάσει το τύμπανο και τότε βλέπουμε πύον να τρέχει από το αυτί. Συγχρόνως, τα περισσότερα συμπτώματα περνάνε ή γίνονται πολύ πιο ήπια.
Η εν λόγω κατάσταση δεν θα πρέπει να προκαλεί πανικό, αφού συνήθως το τύμπανο επουλώνεται μόνο του. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως παυσίπονα, αντιβιοτικά που χορηγούνται από το στόμα, ενίοτε ωτικές σταγόνες, αποσυμφορητικά της μύτης και παρακολούθηση από ειδικό ΩΡΛ.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τη σοβαρότητα που παρουσιάζουν αυτές οι λοιμώξεις όσον αφορά τους διαβητικούς. Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και άλλα σοβαρά νοσήματα μπορεί να είναι επιρρεπείς σε πολύ σοβαρές λοιμώξεις του αυτιού όπως είναι η κακοήθης εξωτερική ωτίτιδα και γι΄ αυτό πρέπει να προσέχουν πολύ- εδώ καθαρισμός με πλύσεις απαγορεύεται ακόμη και α πό ειδικό ΩΡΛ!
Αιθουσαία λαβυρινθίτιδα
Το έσω ους περιλαμβάνει το όργανο της ισορροπίας, τον αποκαλούμενο λαβύρινθο, που αποτελείται από την αίθουσα και τρεις ημικυκλικούς σωλήνες γεμάτους με ένα υγρό που ονομάζεται «ενδόλεμφο». Οι σωλήνες αυτοί διατάσσονται στον χώρο με διαφορετική γωνία. Σε κάθε κίνηση της κεφαλής η ροή του υγρού μέσα στον λαβύρινθο πληροφορεί τον εγκέφαλο πόσο μακριά, πόσο γρήγορα και προς ποια κατεύθυνση κινείται το κεφάλι. Η εν λόγω πληροφορία διαβιβάζεται στον εγκέφαλο μέσω του αιθουσαίου νεύρου. Η προσβολή αυτού του νεύρου, που συχνότερα προκαλείται από κάποιον ιό, ονομάζεται αιθουσαία νευρωνίτιδα. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο αιφνίδιος ίλιγγος (ζάλη τόσο έντονη που χάνεις την ισορροπία) και μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και εμετό. Συνήθως με αυτά τα συμπτώματα πηγαίνουμε σε παθολόγο ή νευρολόγο, αλλά είναι «δουλειά» ΩΡΛ. Ένα άλλο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι τα μάτια να πηγαίνουν από μόνα τους προς μία πλευρά του κεφαλιού. Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση και φάρμακα για την καταπολέμηση του ιλίγγου. Κατόπιν χρειάζεται ειδικός έλεγχος από ΩΡΛ. Βέβαια πρέπει να έχουμε πάντα υπ΄ όψιν μας ότι μια ζαλάδα μπορεί να κρύβει ή να μας προειδοποιεί για ακόμη σοβαρότερες καταστάσεις, όπως είναι το έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε και πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να μας κάνουν οι βουτιές, ιδίως σε ερασιτέχνες επίδοξους ψαροντουφεκάδες! Από τρύπα στο τύμπανο και ωτίτιδα, μέχρι λαβυρινθίτιδα και απώλεια της ακοής! Προσοχή, λοιπόν, για να περάσουμε ένα όμορφο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου